မွတ္စု ၆

ဂုိဏ္းႀကီး ကုိးဂုိဏ္း
၁။ဂဏ၀ိမုတ္ ကူးတုိ႔ဂုိဏ္း
၂။စတုဘုမၼိက မဟာသတိပ႒ာန္ ငွက္တြင္းဂုိဏ္း
၃။ဓမၼယုတၱိနိကာယ မဟာရင္ဂုိဏ္း
၄။ဓမၡၼ၀ိနယာႏုေလာမ မူလဒြါရနိကာယဂုိဏ္း
၅။ဓမၼာႏုဓမၼ မဟာဒြါရနိကာယဂုိဏ္း
၆။ေရႊက်င္ဂုိဏ္း
၇။ေ၀ဠဳ၀န္နိကာယဂုိဏ္း
၈။အေနာက္ေခ်ာင္းဒြါရဂုိဏ္း
၉။သုဓမၼာဂုိဏ္း

ကုိးကားခ်က္။
ဓမၼေဃာသက ဦးေမာင္ေမာင္၊ သံဃာအား ဘုရားယုံခဲ့သည္၊ စာ ၁၈၇။

..

မွတ္စု (၅)

ေခတ္သစ္သုသီမ
‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ 
ဘာျဖစ္မွာတုန္း၊
ေ႐ႊပ်က္လွ်င္
ေျမထြက္ႏြယ္ အဝင္ေပမို႔
တကယ္ပင္ ေ႐ႊျပန္ျဖစ္တယ္ကြယ္
ေလာကစံထုံး’ (လူေသလူျဖစ္၊ စာ-၃ဝ၁) …


‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ
ပါယ္နတ္စစ္ နိဗၺဴတာ
မွန္စြာပ ျဖစ္ထုံး၊
ေ႐ႊႏွင့္လူ
လုံးလုံးပင္ ခန္မတူလို႔
စံတမူ မွားရာက ေမွာက္ေပေပါ့
နာမ္တဆူ ၾကားမွာ ေပ်ာက္တယ္ကြယ္
သားေမ်ာက္ ကတုံး’။ (http://ahlataya.wordpress.com)


...

ေမာ္က်ဴရီသုိ႔ေရာက္ဖူးသြားျခင္း

ဒီေန႔ မုိးရြာသည္။

မုိးရြာေပမဲ့ အဂၤါေမာင္တုိ႔အုပ္စု ကားဆရာ(ကုိသူရိန္)အကူအညီျဖင့္ ေမာ္က်ဴရီတစ္ခုသုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။

လူေသရုပ္အေလာင္းတစ္ခုကုိ အသုဘဘာ၀နာစီးျဖန္းဖုိ႔ ျဖစ္သည္။

ေသဆုံးသူသည္ အဂၤါေမာင္တုိ႔ကုိ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာသင္ၾကားေပးေသာ ဆရာ စကုိေရာ့စကီး၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ၄င္းဆရာသည္ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ SOAS ၌ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ပေရာ္ဖက္ဆာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ တိဗက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သည္။ သူအမ်ိဳးသမီးသည္ကား ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေခ်။

ဆရာစကုိေရာ့စကီးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဗုဒၶဘာသာလုပ္ထုံးအတုိင္းလုပ္ခ်င္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်န္ရစ္သူမိသားစုကုိ တုိင္ပင္ၿပီးဘုန္းႀကီးပင့္ဖုိ႔ စီစဥ္သည္။ ပထမ၌ တိဗက္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ပင့္ခဲ့သည္တဲ့။ သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား မအားလပ္၍ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ကုိယ္စားလြတ္ေပးခဲ့သည္တဲ့။ သို႔ေပမဲ့ က်န္ရစ္သူက ဘုန္းႀကီးစစ္စစ္လုိခ်င္သည္ဟုဆုိကာ ထုိအမ်ိဳးသမီးအား ျပန္လြတ္လုိက္သည္တဲ့။

ေနာက္ေတာ့

အဲဒီျပႆနာက အဂၤါေမာင္တုိ႔ဘက္လွည့္လာသည္။ အတန္းတက္ရင္း ဆရာစကုိေရာ့စကီးက အကူအညီေတာင္းသည္။ လက္ခံလုိက္ပါသည္။ သတ္မွတ္တဲ့ ရက္ခ်ိန္းအတုိင္း ဒီေန႔ လိပ္စာရွာၿပီး ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ကားတစ္စီးျဖင့္ သြားခဲ့ပါသည္။ မီးအရမ္းရြာသည္။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ေမာင္းၿပီး ေမာ္က်ဴရီသုိ႔ ေရာက္သည္။

ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွာ က်န္ရစ္သူ မိသားစုႏွင့္ခ်ိန္းဆုိထားေသာ္လည္း သူတုိ႔ မလာၾကပါ။ ဆရာစကုိေရာ့စကီးလဲ မလာပါ။ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေတာ့ေကာင္းသည္။ ေမာ္က်ဴရီ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က ေရခဲတုိက္ထဲမွ အေလာင္းကုိ ေျဗာင္စင္ႀကီးထုတ္ေပးသည္။ အျပင္ေရာက္မွ ေခါင္းႏွင့္ေျခကုိ ေဖာ္ထားၿပီး အလယ္ပုိင္းကုိ ပိတ္ျဖဴျဖင့္ဖုံးအုပ္ေပးသည္။ အေလာင္းကုိ ေရခဲေသတၱာလုိမ်ိဳးတုိက္ထဲမွာ အဆင့္လုိက္စီထားသည္။ နံပါတ္စဥ္အလုိက္ထားသည္။ ေသာ့လဲပိတ္ထားသည္။ ပုိင္ရွင္လာမွ ဖြင့္ေပးသည္။

သက္ဆုိင္သူေတြ မည္သူမွ မလာသည့္အတြက္  ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ရသည္။ စိတ္ပ်က္ေပမဲ့ ေရခဲတုိက္အေတြ႔အႀကဳံရခဲ့သည္။ ေရခဲရုိက္ထားေသာ အေလာင္းေကာင္ႀကီးကုိ ျမင္ခဲ့ရသည့္အတြက္ တရားသေဘာအရေတာ့ သခၤါရတရားကို ဆင္ျခင္မိခဲ့သည္။

လူတုိင္းရဲ  ့သြားရာလမ္းႀကီးေပတကား။ ။

....

သတၱိႏွင့္ဗ်တၱိ

အရာ၀တၳဳဟူသမွ်တြင္ ျမင္ရေသာအပုိင္းႏွင့္မျမင္ရေသာအပိုင္းဟူ၍ အပုိင္းႏွစ္ပုိင္းပါရွိၿမဲျဖစ္၏။ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္ ျမင္ရေသာအပုိင္းကုိ ဗ်တၱိပုိင္းဟူ၍ ဆုိရ၏။ မျမင္ရေသာအပိုင္းကုိ သတၱိပုိင္းဟူ၍ ဆုိရ၏။ သိပၸံနယ္ပယ္၌ စြမ္းအင္ႏွင့္ျဒပ္သဖြယ္ပင္ျဖစ္၏။ သတၱိပုိင္းသည္ စြမ္းအင္ႏွင့္တူ၏။ ဗ်တၱိပုိင္းသည္ ျဒပ္ႏွင့္တူ၏။ ဗုဒၶအဘိဓမၼာေ၀ါဟာရအားျဖင့္ သတၱိပုိင္းသည္ ကံျဖစ္၍ ဗ်တၱိပုိင္းသည္ ကမၼဖလ (၀ါ) ကမၼ၀ိပါကျဖစ္ေလ၏။ ေလာကေ၀ါဟာရအားျဖင့္ ဆုိရလွ်င္ ကံသည္ အေၾကာင္းျဖစ္၍ ကမၼဖလ (၀ါ) ကမၼ၀ိပါကသည္ အက်ိဳးျဖစ္၏။

သတၱိပိုင္းႏွင့္ဗ်တၱိပုိင္းတုိ႔၏အၾကား၌ အ၀ိဇၨာက ကန္႔လန္႔ကာအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေလ၏။ အ၀ိဇၨာသည္ ဖုံးေသာ သတၱိႏွင့္ေဖာ္ေသာသတၱိ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္၏။ ဖုံးေသာသတၱိကုိ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္ အာ၀ရဏဟူ၍ ဆုိရ၏။ ေဖာ္ေသာ သတၱိကုိ ၀ိေကၡပဟူ၍ ဆုိရ၏။ သတၱိႏွစ္မ်ိဳးလုံးကပင္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ အမွားကုိ သိေအာင္ေဆာင္ရြက္၏။ အမွားကုိ သိေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟူသည္မွာ အမွန္ကုိ အမွန္အတိုင္းမသိေအာင္ ဖုံးၿပီး အမွားကုိ အမွန္ထင္ရေလေအာင္ ေဖာ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ။

မွတ္ခ်က္။

ဦးေရႊေအာင္၏ ဗုဒၶ (သုိ႔မဟုတ္) အႏႈိင္းမဲ့ စာမ်က္ႏွာ ၁၀၄-၁၀၅ မွ တုိက္ရုိက္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

...

ဒိ႒ိသုံးမ်ိဳး

နတၳိက၀ါဒဟူသည္

အက်ိဳးကုိ ပယ္ေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။ ဤေလာက၌  အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳးဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေသာ္လည္း နတၳိက၀ါဒီက အေၾကာင္းကုိသာ လက္ခံ၏။ အက်ိဴးကုိ လက္မခံ။ အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးတုိ႔တြင္ အေၾကာင္းသည္သာ ပဓာနျဖစ္၏။ အက်ိဳးသည္ ပဓာနမဟုတ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ လုပ္ကုိင္ရာတြင္ မိမိလုပ္ေနေသာ လုပ္ငန္းကုိ ၿပီးဆုံးေအာင္သာ ကုိယ္စြမ္းရွိသမွ် ဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ် လုပ္ရန္ လုိအပ္၏။ တရားသည္ မတရားသည္ ဟူ၍မရွိ။ ငါက ေနာက္က်သည္၊ သူက အလ်င္ဦးသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ေက်ာ္ၿပီး ငါကအခြင့္အေရးယူရန္မသင့္ဟူ၍ စဥ္းစားရန္မလို။ အၿမီးက်က္ အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား၊ နက္ဖန္ခါဟူ၍မရွိဟု နတၳိက၀ါဒက သြန္သင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအလုပ္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးတရားအေပၚ တစ္စုံတစ္ရာ ေတြးေတာ စဥ္းစားရန္မလုိဟူ၍ အက်ိဳးတရားကုိ နတၳိက၀ါဒက ပယ္၏။ လမ္းစဥ္ႏွင့္ ပန္းတုိင္တြင္ လမ္းစဥ္သာ ပဓာနျဖစ္၏။ ဤ၀ါဒကုိ ေရွးေခတ္တြင္ အဇိတေကသကမၺလဆရာႀကီးက ယူ၏။

အႀကိယ၀ါဒဟူသည္

အေၾကာင္းကုိပယ္ေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။ ဤေလာက၌ အက်ိဳးသာ ပဓာနျဖစ္၏။ မိမိလုိေသာ အက်ိဳးကုိ ရမည္ဆုိလွ်င္ လိမ္၍ပဲရရ၊ လုပ္၍ပဲရရ၊ ေနာက္ဆုံးအဖကုိ သတ္မွပဲရရ အားလုံးမွန္သည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ အက်ိဳးကုိ ရမွေတာ့ အေၾကာင္းမွန္၍ရျခင္းသာျဖစ္၏။ လမ္းစဥ္ႏွင့္ပန္းတုိင္တြင္ ပန္းတုိင္သာ ပဓာနျဖစ္၏။ ဤ၀ါဒကုိ ေရွးေခတ္တြင္ ပုရာဏကႆပဆရာႀကီးက ယူ၏။

အေဟတုက၀ါဒဟူသည္

အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးုလုံးကုိ ပယ္ေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။ ဤေလာက၌ အေၾကာင္းလည္းပဓာနမဟုတ္၊ အက်ိဳးလည္းပဓာနမဟုတ္။ အားလုံးသူျဖစ္ခ်င္ေနသလုိ ျဖစ္ေနၾက၏။ အေၾကာင္းေကာင္းေသာ္လည္း အက်ိဳးေကာင္းခ်င္မွေကာင္း၏။ အေၾကာင္းမေကာင္းေသာ္လည္း အက်ိဳးေကာင္ခ်င္ရင္ ေကာင္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေၾကာင္းအက်ိဳးနိယာမတြင္ ဘာမွ်ပုံေသသတ္မွတ္၍မရ။ လမ္းစဥ္ႏွင့္ပန္းတုိင္တြင္ လမ္းစဥ္လည္း ပဓာနမက်။ ပန္းတုိင္လည္းပဓာနမက်။ ေကာင္းသည္ထင္လွ်င္ လုပ္သင့္သည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ ေနာက္ဆံတင္းမေနသင့္။ လုပ္သာလုပ္။ ဤသုိ႔ အေဟတုက၀ါဒက ဆုိသည္။ ဤ၀ါဒကုိ ေရွးေခတ္တြင္ မကၡလိေဂါသာလဆရာႀကီးက ယူ၏။

မွတ္ခ်က္။

ဦးေရြေအာင္၏ ဗုဒၶ (သုိ႔မဟုတ္) အႏႈိင္းမဲ့ စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၅ မွ တုိက္ရုိက္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

...

မွတ္စု ၄

ဒီေန႔ ည ၁၁ နာရီခန္႔၌ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ေတြကို ရြတ္ဖတ္ရင္း စဥ္းစားမိသည္မွာ...

မေန႔က အေမဆုံးတာ ကုိးႏွစ္တိတိျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ညီေတာ္ေမာင္က ရြာျပန္သြားၿပီး အေမ အေဖအတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္တယ္။

အဂၤါေမာင္ အဂၤလန္က ျပန္ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ အေမအေဖကုိသာ မရြယ္ရြယ္ဘဲ ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ ႏွစ္ဖက္ အဘုိးအဘြားေတြကုိပါ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရင္ ေကာင္းမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးေတြကုိ စည္းလုံးရမယ္။ ဒါမွ စုစုစည္းစည္းျဖစ္ၾကမွာ။

အဲဒီလုိေလး စဥ္းစားမိတာပါ။ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျဖစ္မလားေတာ့ မသိပါဘူး။

...

မွတ္စု ၃

ဒီေန႔

အေမဆုံးတာ ကုိးႏွစ္တိတိျပည့္တဲ့ေန႔။

အေမက ၁၃၆၂ ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၃ ရက္ေန႔မွာ ဆုံးပါးသြားတယ္။

ကုိးႏွစ္ဆုိေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာ မေန႔ကလုိဘဲ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။

အေဖမရွိေတာ့ေပမဲ့ သားေတြရဲ  ့မ်က္ႏွာေလးေတြကုိ ၾကည့္ရင္း အေမေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။

ပညာေရးအတြက္ သားသုံးေယာက္ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ေနထုိင္ၿပီး အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနခဲ့တယ္။

အိမ္မွာ သူ႔သားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ဘဲ အေမ့ဘ၀ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္။

ဒုတိယသား သာသနာ့ေဘာင္က ထြက္ခြါသြားၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံထဲေရာက္သြားတာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။

လူ၀တ္ေၾကာင္ျဖစ္သြားေပမဲ့ အေမတစ္ခါမွ သူ႔ကုိ လူ၀တ္နဲ႔ ျမင္ဖူးမသြားရွာဘူး။

ယေန႔ထက္ထိ ဒုတိယသားေပၚမလာခဲ့ဘူး။ ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ။

အေမေသခါနီးမွာ ဒုတိယသားက လြဲရင္ က်န္တဲ့သားေလးေယာက္လုံး အေမ့အနားမွာ ရွိေနခဲ့တယ္။

ဒုတိယသားကုိ ေမွ်ာ္ေနရင္း အေမအသက္ရွည္ခဲ့ပုံရတယ္။ အမွန္ဆုိ ေရာဂါကၽြမ္းေနတာၾကာၿပီ။

အေမ့ျဖစ္အင္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ဒုတိယသားကုိ အဂၤါေမာင္ ေဒါသျဖစ္မိတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူကုိယ္တုိင္လဲ လူ႔ေလာကထဲ ရွိလားမရွိလားေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။

ဒီေန႔

အေမ့ကုိ အရမ္းသတိရတယ္။

အကုိ (ဒုတိယသား)ကုိလဲ သတိရတယ္။

အေဖကုိလဲ သတိရတယ္။

အားလုံးကုိ သတိရေနၿပီး စိတ္အစဥ္က အိမ္ေျခသုံးဆယ္သာသာေလးရွိတဲ့ အဂၤါေမာင္တုိ႔ ရြာေလးကုိ သတိရေနမိပါေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ ညီအငယ္ဆုံး(ဦးဇင္း)က ဦးေဆာင္ၿပီး ကုိးႏွစ္ေျမာက္ အေမ့ႏွစ္ပတ္လည္ကုိ ရြာမွာလုပ္တယ္။

အဂၤါေမာင္လဲ ႏုိင္သေလာက္ ထည့္၀င္လုိက္တယ္။

ကထိန္ပြဲပါ တြဲၿပီး က်င္းပမယ္တဲ့။ အခုအခ်ိန္ဆုိ ႏွစ္ပတ္လည္ေကာ ကထိန္ပြဲေကာ ေရစက္ခ်ၿပီးေရာေပါ့။

အေမ

သားတုိ႔ေပးေ၀တဲ့အမွ်ကုိ ရယူၿပီး နတ္ခ်မ္းသာကုိ ျပည့္ျပည့္၀၀ ခံစားႏုိင္ပါေစသတည္း။

...

မွတ္စု ၂

စက္တင္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ ေက်ာင္းအပ္ခဲ့တယ္။

ေအာက္တုိဘာ ၁ ရက္၊ ၂ ရက္ေတြမွာလဲ ေအာ္ရီယင္ေတးရွင္း လုပ္တုန္းပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ တကၠသုိလ္ထဲ မသြားျဖစ္လုိက္ဘူး။ ညေနပုိင္းေတြမွာ ေတြ႔ဆုံပြဲေတြရွိတယ္တဲ့။ အေသာက္အစားေတြပါတယ္ဆုိလုိ႔ မသြားလုိက္ေတာ့ပါဘူး။

ေအာက္တုိဘာ ၃ ရက္မွာ ပ၀ါရဏာျပဳပြဲရွိတယ္။ လန္ဒန္ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ တစ္ႏွစ္စီ အလွည့္က် ပ၀ါရဏာျပဳလုပ္ၾကတယ္တဲ့။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ အဂၤါေမာင္တုိ႔ သႏၱိသုခေက်ာင္းမွာ ပ၀ါရဏာက်င္းပပါတယ္။

ပ၀ါရဏာျပဳၿပီး ဘာမင္ဂမ္ကထိန္ကုိ ညအိပ္သြားတယ္။ ေအာက္တုိဘာ ၄ ရက္ေန႔ ညေန ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

ေအာက္တုိဘာ ၅ ရက္ေန႔ တကၠသိုလ္ထဲသြားၿပီး courses ေတြေရြးထားခဲ့ form သြားတင္တယ္။ မနက္ပိုင္းကထဲက ထြက္သြားတာပါ။ ညေန ငါးနာရီမွာ အတန္းရွိတယ္ဆိုလုိ႔ တစ္ေန႔လုံးစာၾကည့္တုိက္ထဲ ထုိင္ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္။ ငါးနာရီအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမ မလာလုိ႔ အတန္းမရွိပါဘူး။ စိတ္ညစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္မွာ အတန္းမရွိဘူး။ ေက်ာင္းမွာဘဲ စာေတြဖတ္ေနလုိက္တယ္။

ဒီေန႔ ၇ ရက္ေန႔မွာ အတန္းရွိပါတယ္။ မနက္ ၁၁ နာရီကေန ေန႔လည္ ၁ နာရီထိပါ။

အတန္းၿပီးေတာ့ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ မုိးအရမ္းရြာလုိ႔ ထီးေဆာင္းခဲ့ရေၾကာင္းပါ။

မွတ္စု ၁

၂၈ ရက္ေန႔စၿပီး ေအာ္ရီယင္ေတးရွင္းရွိေပမဲ့ မေန႔က မသြားျဖစ္လုိက္ဖူး။
ဒီေန႔မွ တကၠသုိလ္ထဲ သြားျဖစ္တယ္။ ကာလိလီလက္ခ်ာေဟာႏွင့္ဘရူးႏုိင္းေဟာတုိ႔မွာ လက္ခ်ာနားေထာင္တယ္။
ခအုိရိႏွင့္ေတြ႔တယ္။
မနက္ဖန္ ေက်ာင္းအပ္ရမယ္။

အဂၤါေမာင္ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္

ဘ၀မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ဒီလုိျဖစ္တတ္တယ္။

အဆင္မေျပမႈေတြက ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ အလုံးလုိက္အခဲလုိက္။

စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားလာရင္၊ အဆင္မေျပမႈေတြ မ်ားလာရင္ လူေတြ ဘာလုပ္တတ္ၾကသလဲ။

အဂၤါေမာင္ေကာ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။

ဒီေန႔မနက္ပုိင္းဘာသာရပ္အတြက္ အတန္းထဲမွာ အက္ေဆးနိဒါန္းကုိ လက္တန္းေရးခုိင္းတယ္။ အဂၤါေမာင္လဲ လက္မေႏွးပါဘူး။ ေရးခဲ့ပါတယ္။ သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္စာေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့တာကေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈ ပို ျဖစ္ေစတယ္။ အိမ္စာေတြမွ တစ္နင့္တစ္ပိုးပါဘဲ။ ၾကည့္ရမဲ့အိမ္စာ၊ ေရးရမဲ့ အိမ္စာေတြေပါ့။ မနက္ဖန္ အၿပီးလုပ္ရမယ္တဲ့။

ၿပီးေတာ့ စာလုံးေရ ႏွစ္ေထာင္ အကယ့္ဒမစ္ရီဆာ့ခ်္အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး မနက္ဖန္မွာဘဲ အၿပီးအပ္ရမယ္တဲ့။ ပထမမူၾကမ္းအေနနဲ႔ေပါ့။ ေျပာတာလြယ္တယ္။ တကယ္ေရးရမယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ကစၿပီး ဘယ္လုိ ေရးရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ေခါင္းပူလာစျပဳလာၿပီ။

ေန႔လည္ပုိင္းမွာ အတန္းၿပီးေတာ့ Ethnographic research အေၾကာင္း presentation ေပးပုိ႔အတြက္ ၿဗိတိသွ်ျပတုိက္ကုိ ေလ့လာေရးထြက္ရတယ္။ ဆရာမက ဦးေဆာင္လုိ႔ေပါ့။ လာမဲ့ေသာၾကာေန႔မွာ presentation ေပးရမွာပါ။ အဲဒီ presentation အတြက္ သုံးေယာက္တစ္အုပ္စုဖြဲ႔ေပးတယ္။ မနက္ဖန္ဆုိရင္ အဂၤါေမာင္ႏွင့္တစ္အုပ္စုတည္းျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသူႏွင့္ေပၚတူဂီေက်ာင္းသားတုိ႔ႏွင့္ ထပ္ေဆြးေႏြးရလိမ့္မယ္။

ၿပီးေတာ့ လာမဲ့ၾကာသပေတးေန႔မွာ အစည္းအေ၀းတဲ့။ စပ္မိလုိ႔ေျပာရဦးမယ္။ ဘာစိတ္ကူးေပါက္လုိ႔လဲ မသိဘူး။ အဂၤါေမာင္တုိ႔အတန္းထဲက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြက အဂၤါေမာင္ကုိ အတန္းေခါင္းေဆာင္ (class-rep) ေရြးခ်ယ္ထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကာသပေတးေန႔ ဆရာ ဆရာမေတြ အစည္းအေ၀းမွာ အဂၤါေမာင္လဲ တက္ရမယ္တဲ့။ ဘာေတြ ေျပာျပန္ရဦးမလဲ မသိဘူး။ အဂၤါေမာင္က ခပ္ေအးေအးေနတတ္ေတာ့ ခက္ေခ်ၿပီ။

ျပင္ဆင္ခ်ိန္က ဘာမွ မရေတာ့ ပုိခက္တယ္။

အဲဒီလုိ စိတ္ဖိစီးမႈေတြႏွင့္အတူ ေက်ာင္းကုိ ျပန္ေရာက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ ဖုန္းတစ္ခ်က္၀င္လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆီကဖုန္းပါ။ ၀မ္းသာအားရေပါ့။ အဂၤါေမာင္ရဲ ့စိတ္ဖိစီးမႈေတြကုိ သိလုိ႔ ဖုန္းႏွင့္လွမ္းအားေပးမယ္ထင္ေနခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ အထင္ႏွင့္အျမင္ သက္သက္စင္ လြဲတာပါဘဲ။ သူေျပာခဲ့တာက သူႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သိခဲ့တဲ့ သူ႔မိတ္ေဆြေတြကုိ အဆက္အသြယ္မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့။ အက်ိဳးႏွင့္အေၾကာင္းနဲ႔ဆုိ လက္ခံေသးတယ္။ ဘာမွလဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနတာ ေသခ်ာၿပီ။ အဂၤါေမာင္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး ရပါတယ္လုိ႔ ေျပာလိုက္တယ္။

စိတ္ဖိစီးမႈထဲမွာ အဲဒီ ေနာက္ဆုံးအေၾကာင္းက အႀကီးမားဆုံးဘဲ။ ဦးေဏွာက္ကုိ တကယ္ စားေစတယ္။

ဒါေပမဲ့ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး ဒီအတုိင္းေနလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ အိမ္စာေတြ အက္ေဆးေတြ presentation ေတြ အစည္းအေ၀းေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ရဦးမယ္။ ဒီညေတာ့ မအိပ္ေတာ့ပါဘူး။ အကယ့္ဒမစ္ ရီဆာ့ခ်္အက္ေဆး စာလုံးေရႏွစ္ေထာင္ ၿပီးေအာင္ေရးရမယ္ေလ။

အဂၤါေမာင္ဘ၀လဲ မလြယ္ဘူးေနာ္။ ။

.....

အသက္ရွည္ခ်င္ရင္....

Forward mail ေလးကတစ္ဆင့္ရရွိထားတဲ့ က်န္းမာေရးအတြက္ မွတ္သားစရာေလးပါ။

အဂၤလိပ္စာက အရမ္းရွင္းေနတဲ့အတြက္ ဘာသာမျပန္ေပးလုိက္ေတာ့ပါဘူး။ ဥစၥာကံေစာင့္ အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္အတုိင္း ဥာဏ္ပညာနဲ႔ဆင္ျခင္ၿပီး ေနထုိင္မယ္ဆုိရင္ အားလံုးသက္တမ္းေစ့ ေနထုိင္ႏုိင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အစာစားၿပီးတုိင္း ေအာက္က ၇ ခ်က္ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပါဘဲ။

.........

7 Unsafe Practices After a Meal

1.Smoking: Experiments from experts prove that smoking a cigarette after a meal is comparable to smoking 10 cigarettes (chances of cancer is higher).

2.Eating fruits immediately: Eating fruits immediately after meals will cause the stomach to be bloated with air. Therefore, take fruits 1–2 hours after meal or one hour before meal.

3.Drinking tea: Tea leaves contain a high content of acid. This substance will cause the protein content in the food we consume to be hardened and difficult to digest. If having tea is unavoidable, it is advisable to have tea with a gap of at least 15 minutes.

4.Loosening your belt: Loosening the belt after a meal will easily cause the intestine to be twisted & blocked.

5.Having a bath: Bathing will cause the increase of blood flow to the hands, legs & body, thus the amount of blood around the stomach will decrease. This will weaken the digestive system.

6. Walking: It’s a myth that people always say that walking hundred steps after a meal will help you live till you are 99. But in reality, walking immediately after a meal will cause the digestive system to be unable to absorb the nutrition from the food we intake.

7. Sleeping immediately: The food we intake will not be able to digest properly. Thus will lead to acidity & infection in our intestine.

N.B

Would you like to calculate the amount of calories you consume: http://www.thedailyplate.com/

...

ေတးထပ္စပ္နည္းမ်ား

လြန္ခဲ့တဲ့အပတ္က လန္ဒန္တကၠသုိလ္ထဲက စာၾကည့္တုိက္တစ္ခုကုိ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဂၤါေမာင္လဲ စာၾကည့္တုိက္ဆုိတဲ့အသံၾကားရင္ သြားခ်င္တဲ့စိတ္က တားဆီးလုိ႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အတန္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ စာၾကည့္တုိက္ထဲ ေလ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။

စာၾကည့္တုိက္ ကဒ္ကေလး ထုတ္ေပးၿပီးသားျဖစ္လုိ႔ စာၾကည့္တုိက္ထဲ ၀င္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ လ်ပ္စစ္(ကြန္ျပဴတာ)နည္းပညာနဲ႔ ပိတ္ထားတဲ့ ဂိတ္ကုိ ကဒ္ျပားေလး တင္လုိက္ရင္ အလုိအေလ်ာက္ပြင့္သြားတာပါဘဲ။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အကူအညီေတာင္းစရာမလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ ကဒ္ျပားမရွိရင္ အကူအညီေတာင္းရမယ္၊ အစစ္အေဆးခံရမယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ ၀င္ခြင့္ေတာင္ ရမွာမဟုတ္ဘူး။

စာၾကည့္တုိက္ထဲမွာ တစ္ကမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ ဘာသာ(Language)ေပါင္းစုံနဲ႔ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာၾကည့္တုိက္ နဲနဲႀကီးေတာ့ ရွာေဖြရခက္တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာန႔ဲ ရွာလုိ႔ရေပမဲ့ အဂၤါေမာင္က စာၾကည့္တုိက္ပညာ မရွိေသးေတာ့ စာၾကည့္တုိက္ ၀န္ထမ္းကိုဘဲ ေမးျမန္းၿပီး ျမန္မာစာအုပ္ထားရာ စာအုပ္စင္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ ျမန္မာစာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးမရွိေပမဲ့ ထုိက္သင့္သေလာက္ေတာ့ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက စာအုပ္ေတြမ်ားပါတယ္။

ျမန္မာစာအုပ္စင္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ေကာက္ကုိင္မိလုိက္တယ္။ ေတးထပ္ေပါင္းခ်ဳပ္ႀကီးဆုိတဲ့စာအုပ္ဘဲ။ တတိယအႀကိမ္ထုတ္ထားတဲ့စာအုပ္ပါ။ ပုံႏွိပ္စာေတြ (ကြန္ျပဴတာရုိက္မဟုတ္ပါ)ဆုိေတာ့ စာလုံးေတြက ျပြတ္သိပ္ေနတာပါဘဲ။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီစာအုပ္ထဲက ေတးထပ္စပ္နည္း သုံးပုဒ္ကုိ အဂၤါေမာင္ ကူးယူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီသုံးပုဒ္ကုိ ေတးထပ္၀ါသနာပါသူမ်ား ေလ့လာႏိုင္ေစဖို႔ႏွင့္ အဂၤါေမာင္အတြက္လဲ မွတ္စုက်န္ေအာင္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ။

ေရွးပညာရွိတစ္ဦးေရး ေတးထပ္စပ္နည္းဥပေဒကုိ
အေျခ ကာရန္ အခံ အအုပ္ႏွင့္တကြ ျပဆုိအပ္ေသာ ေတးထပ္
*****

ေတးထပ္ကုိ ဥာဏ္ဆလုိ႔၊ ႀကံၾကေတာ့ စပ္ပုံ၊

ဆယ့္ရွစ္ပုိဒ္ေတြ႔ႀကဳံလ်င္၊ အလုံးစုံၿပီးၿမဲ၊

အစက ေျခာက္သံုးခ်ီသည္၊ ဆုံးေလၿပီ ခုနစ္နဲ႔ဘဲ၊

၏ ၍ ၌ သည္ ႏွင့္ ကုိကုိ၊ သဒၵါလုိ မွတ္စြဲ၊

အဓိပၸါယ္ တယ္မလြဲေစနဲ႔၊ ႀကံခဲလုိ႔ စပ္ပါ၊

စပ္ေျခာက္ေထြ သတ္ေျခာက္ပါးကုိလ၊ မမွားေအာင္ သိၾကေစရာ၊

ေပါရာဏကထာကုိ၊ အခါခါဥာဏ္ရႈလုိ႔၊

ဧခ်င္းစု လကၤာေတြ၊ ကၽြမ္းက်င္လွေစ၊

ေတးထပ္ရုိး သုအေျခကုိ၊ ဥပေဒ မွတ္ပါၾကေလး။ ။

အျခားပညာရွိတစ္ဦးေရး ေတးထပ္စပ္နည္း
*****
ေတးထပ္စုံ စပ္ပုံျပ၊ မွတ္ကုန္ၾက ညီခင္၊

သုံးခ်ိဳးပ ၿမဲအစဥ္၊ တစ္ခ်ိဳးလ်င္ ေျခာက္ပုိင္း၊

အစက ဆႏွင့္ခ်ီတယ္၊ ဆုံးအညီ သတၱႏွင့္ဆုိင္း၊

ပုိဒ္အစ ဗ်ည္းဆတြင္၊ ႏွစ္ပုိဒ္တြင္ သုံးလႈိင္း၊

ဒု တ မွာ ဆုံးခ်င္းႏႈိင္းပါေတာ့၊ မရုိင္းဘူး စပ္ရာ၊

ထုိ႔ေနာက္မွာ စတုတၳ၊ သုံးလုံးက် စပ္ေတာ့ ေသခ်ာ၊

ပဥၥမ ပုိဒ္မဟာမွာ၊ အလြတ္သာ မွတ္ၾကေရာ့၊

ဆ႒ႏွင့္ တြဲအမွီ၊ ေျခာက္လုံး အညီ၊

ေရွ ႔ႏွစ္ခ်ိဳး စႏၵီမွာ၊ ဥာဏ္ပလီ ကြန္႔ႏုိင္မွေလး။ ။

ေတးထပ္ အျခားတစ္နည္း
*****

ေတးထပ္မွန္ စပ္ရန္ျပ၊ မွတ္ပါၾက မ်ားတကာ၊

စပ္ထာျပ ေလးပုိဒ္မွာ၊ ကာရန္လာ ေနာက္ဆုံး၊

ပဌမ ကာရန္ေနကို၊ ဒုတိေယ ဆုံးခ်လုိက္ဦး၊

တတိယ (ဒု)ႏွင့္ညီသည္၊ ေနာက္တစ္လီ မွတ္ထုံး၊

စတုတၳီ စပ္လုံးဖုိ႔၊ ထပ္သုံးပ ၿမဲဧကန္၊

လြဲတစ္ဖန္ ကာရန္ျပ၊ ပဥၥမ (စ)ႏွင့္ညီျပန္၊

သည့္ေနာက္ ဆ႒ံမွာ၊ ကာရန္လာ တစ္နဲပ၊

အၿမဲရ ေလးပုိဒ္သာ၊ ထုံးမွတ္လုိက္ပါ၊

အဆုံးသတ္ သတၱမံမွာ၊ ဆန္းကြန္႔ဥာဏ္ စြမ္းႏုိင္မွ်ေလး။ ။

...

Have a trip! စကားေၾကာင့္ လမ္းမေျဖာင့္ခဲ့ၾကျခင္း

မနက္ ၈ နာရီခြဲမွာ တကၠသိုလ္သြားဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ။

အဂၤါေမာင္တုိ႔အဖြဲ႔ တကၠသုိလ္သြားဖုိ႔ ေက်ာင္းက အထြက္မွာ ေက်ာင္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ (ဆန္းဒါးလင္းတကၠသုိလ္မွာတက္မဲ့) ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက စကားတစ္ခြန္းေျပာလုိက္တယ္။

Have a trip! တဲ့။

အဂၤါေမာင္ကလဲ ၿငိမ္မေနပါဘူး၊ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။

"ဟာ ဘုန္းႀကီးကလဲ Have a nice day! Have a nice trip တစ္ခုခုေျပာရင္ေတာ္ေသး၊ Have a trip လုိ႔ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး"

သူကလဲ ေခါင္းမာသူပီပီ Have fun!! လုိ႔ေတာင္ ရွိေသးတာဘဲ။ Have a trip လုိ႔ေျပာရင္လဲ ရေလာက္ပါတယ္တဲ့။

သူေျပာတဲ့စကားကို အျငင္းမပြါးခ်င္တာနဲ႔ဘဲ အဂၤါေမာင္တုိ႔အုပ္စု ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။

အခ်ိန္က ကြက္တိတြက္ၿပီးသားဆုိေတာ့ သူနဲ႔ အျငင္းပြါးေနရင္ အခ်ိန္ကုန္သြားမွာ စုိးရိမ္ရတယ္ေလ။

ေက်ာင္းက ၈ နာရီခြဲထြက္မယ္။ Hounslow west station ကုိ ေျခခ်င္ေလ်ာက္ရင္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာမယ္။

Hounslow west ဘူတာကေန Russell Square ဘူတာထိ ေျမေအာက္ရထားစီးရင္ မိနစ္ ၅၀ ေလာက္ၾကာမယ္။ Russell Square ဘူတာကေန လန္ဒန္တကၠသိုလ္ထိဆုိရင္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ထပ္ေလ်ာက္ရမယ္။ ရထားေစာင့္ရမဲ့အခ်ိန္ပါ ထပ္ေပါင္းလုိက္ရင္ေတာ့ အသြားသက္သက္ တစ္နာရီခြဲေလာက္ ၾကာမယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေက်ာင္းကေန မနက္ ၈ နာရီခြဲထြက္ရင္ တကၠသိုလ္ကုိ ၁၀ နာရီကြက္တိေရာက္မယ္။ ၁၀ နာရီတိတိမွာ အတန္းစမယ္ဆုိေတာ့ အားလုံးကြက္တိေပါ့။ ဒီေန႔က ဒီတစ္ပတ္ရဲ ႔ ေနာက္ဆုံးေန႔ဆုိေတာ့ စာေမးပြဲရွိတယ္။ ေျဖဆုိခ်ိန္ ၂ နာရီ၊ စာလုံးေရ ၅၀၀ တဲ့။ ၁၀ နာရီက ၁၂ နာရီအထိေျဖရမွာ။

အဂၤါေမာင္တုိ႔အုပ္စု Hounslow ဘူတာကေနၿပီး ေျမေအာက္ရထားကုိစီးပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရထားက Russell Square မေရာက္ခင္ Knightsbridge ဘူတာမွာ ေသာင္တင္ေနပါေတာ့တယ္။ ေရွ ႔ဆက္မသြားေတာ့ဘူးတဲ့။ အေရးေပၚ Engineer works ရွိလုိ႔ ဆုိဘဲ။ အဲဒါမွ ဒုကၡ။ Ressell Square ဘူတာေရာက္ဖုိ႔က ခုနစ္ဘူတာေလာက္လုိေသးတယ္။

နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကုိးနာရီခြဲေနၿပီ။ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ တကၠသုိလ္ကုိ အခ်ိန္မီ မေရာက္ေတာ့မွာေတာ့ ေသခ်ာသြားၿပီ။ အေရးႀကီးတာက တကၠသုိလ္ကုိ ဘယ္လုိ သြားရမယ္ဆုိတာကုိ အရင္စုံစမ္းဖုိ႔ဘဲ။ အဂၤါေမာင္တုိ႔ ေျမေအာက္က ထြက္ၿပီး ဘူတာမွာရွိတဲ့ ၀န္ထမ္းကုိ ေမးျမန္းရတယ္။ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ကုိ ဘယ္လုိ သြားရမလဲေပါ့။ နံပါတ္ ၁၀ ကားကုိ စီးသြားၿပီး Russell Square မွာ ဆင္းပါတဲ့။

ဒါနဲ႔ဘဲ နံပါတ္ ၁၀ ကားမွတ္တုိင္ကုိ လုိက္ရွာၾကရတယ္။ မွတ္တုိင္ရွာရတာကလဲ အခ်ိန္ၾကာ၊ မွတ္တုိင္ေတြ႔ၿပီး ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ရတာကလဲ အခ်ိန္ၾကာဆုိေတာ့ အဲဒီေနရာမွာတင္ ၁၀ နာရီထုိးသြားတယ္။ အမွတ္ ၁၀ ဘတ္စ္ကား၀င္လာတဲ့အခါ တက္စီးလုိက္ၾကတယ္။ ဘတ္စ္ကားကလဲ Traffic မိေနလုိ႔ လိပ္သြားသေလာက္ဘဲ ျမန္တယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ေန႔မွ အရာအားလုံးက ေႏွးေကြးေနတယ္။

အဆုိးဆုံးကေတာ့ အဲဒီ ဘတ္စ္ကားကလဲ ဂိတ္ဆုံးထိ မေျပးေတာ့ဘူးတဲ့။ အေရးေပၚအေနနဲ႔ လမ္းတစ္၀က္မွာဘဲ ရပ္ထားလုိက္တယ္။ Warren Street ဆုိတဲ့ ေျမေအာက္ဘူတာနားမွာ terminate ျဖစ္သြားတယ္။ ဘူတာ၀န္ထမ္းေတြကုိ ေမးျမန္းျပန္ရတယ္။ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ကုိ ဘယ္လုိသြားရမလဲေပါ့။ လမ္းေလ်ာက္လုိ႔သာ သြားေပေတာ့၊ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေလ်ာက္ရင္ ေရာက္ၿပီတဲ့။ အဂၤါေမာင္တုိ႔လဲ ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔ လမ္းေလ်ာက္လာၿပီး တကၠသုိလ္ကုိ ၁၁ နာရီတိတိမွာမွ ေရာက္သြားတယ္။

အတန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ စာေမးပြဲေျဖတာ တစ္နာရီတိတိရွိေနၿပီ။ အဂၤါေမာင္လဲ ကမန္းကတန္းနဲ႔ဘဲ စာေမးပြဲကုိ ေရာေျဖလုိက္ရတယ္။ ၁၂ နာရီမွာ စာေမးပြဲက ၿပီးသြားတယ္။ သူမ်ားေတြ ၿပီးေတာ့ အဂၤါေမာင္လဲ ၿပီးလိုက္ရတာေပါ့။ ႏွစ္နာရီေမးခြန္းလႊာကုိ တစ္နာရီထဲနဲ႔ ၿဖီးျဖန္းႏုိင္လုိက္တာကုိဘဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ႀကံဖန္ခ်ီးက်ဴးမိလုိက္တယ္။

အေပၚကေျပာခဲ့တဲ့ Have a trip! ဆုိတဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးရဲ ႔စကားက တကယ္ကုိ အဂၤါေမာင္တုိ႔အတြက္ Trip အေသးစားေလး ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာ၊ မစီးဘူးတဲ့ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး မျမင္ဖူးတဲ့ ရႈခင္းေတြကုိ ၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ Nice ဆုိတဲ့ စကားမပါတဲ့အတြက္ စာေမးပြဲေျဖခ်ိန္ တစ္နာရီတိတိနစ္နာခဲ့ရတာကေတာ့ အေျခအေနကုိ ဆုိးရြားေစပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တကယ္ကုိ အာစက္လ်ာစက္မိတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အလုပ္တစ္ခုအတြက္န႔ဲ အခ်ိန္တုိင္ပင္ကုိက္ၿပီး သြားတဲ့သူေတြကုိ မလုိအပ္ဘဲ Have a trip ဆုိတဲ့စကားကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ မေျပာမိၾကေစဖုိ႔ သင္ခန္းစာေပးလုိက္ရေၾကာင္းပါ။

....

Academic အဂၤလိပ္စာဆုိတာ....

အဂၤလိပ္စာ သင္လာတာလဲ အေတာ္ေလးၾကာလာခဲ့ပါၿပီ။ အဂၤလိပ္လုိ ေျဖဆုိရတဲ့ စာေမးပြဲကုိလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႏႊဲခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အဂၤလိပ္စာရဲ ႔ သေဘာအေၾကာင္းအရာကုိ သိပ္မသိေသးပါဘူး။ အထူးအားျဖင့္ေတာ့ Academic research paper ေရးသားျခင္းကုိပါဘဲ။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနစဥ္တုန္းက အဂၤါေမာင္တုိ႔ရဲ ႔ မာစတာ Thesis ေတြကုိ research သေဘာမပါဘူး။ academic မျဖစ္ဖူးဆုိၿပီး မၾကာမၾကာ အေျပာခံခဲ့ရဖူးပါတယ္။

အဂၤလန္ေရာက္ခါစကလဲ အဂၤလိပ္ေက်ာင္းတက္ၿပီး အဂၤလိပ္စာကုိ ေလ့လာပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ academic ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိ ေရးရမယ္ဆုိတာကုိ က်က်နနမသင္ေပးပါဘူး။ စာအုပ္ထဲပါတဲ့အတုိင္း သင္ေပးတာပါဘဲ။ textbook ကုိၾကည့္ၿပီး Guide လုပ္ေပးရုံေလာက္ပါဘဲ။ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ phrasal verb ေတြ၊ စကားလုံးတြဲေတြကုိသင္ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ အဂၤါေမာင္တုိ႔ စိတ္ထဲမွာ စကားလုံးအတြဲေတြ phrasal verb ေတြ usage ေတြကုိ မ်ားမ်ားသုံးႏုိင္ရင္ academic ျဖစ္ၿပီလုိ႔ ထင္ေနခဲ့တယ္။ ielts ကုိလဲ အဲဒီပုံစံနဲ႔ ေျဖဆုိခဲ့တာပါ။

အခု တကၠသုိလ္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမေတြကုိ ေမးၾကည့္ျဖစ္တယ္။

Academic writing ဆုိတာ ဘယ္လုိေရးနည္းကုိ ေခၚတာလဲလုိ႔။

အေျဖေလးကုိ ၾကည့္လုိက္ပါဦး။

academic writing မွာ

phrasal verb ေတြကုိ မသုံးရဘူး။

idiomatic english ေတြကိုလဲ မသုံးရဘူး။

slang ႏွင့္ jorgon ေတြဆုိ ေ၀လားေ၀းဘဲတဲ့။

အမ်ားသိၿပီးျဖစ္တဲ့ phrasal verb ဆုိရင္ေတာ့ Ok ပါတယ္တဲ့။ ယုတ္စြအဆုံး get ဆုိတဲ့ စာလုံးကုိေတာင္ academic မွာ မသုံးရဘူးတဲ့။ get ဆုိတဲ့ စာလုံးဟာ slang စကားလုံးျဖစ္တယ္တဲ့။ get အစား obtain, recieve, earn, gain, acquire စတာေတြကုိဘဲ သုံးရမယ္ ဆုိၿပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းျပေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ personal case, stereotyping တုိ႔ကုိလဲ ေ၀းေ၀းကသာ ေရွာင္ေပေတာ့လုိ႔ ထပ္ေလာင္း ရွင္းျပေပးပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ academic ျဖစ္ခ်င္ရင္ academic ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေတြကုိ မ်ားမ်ားဖတ္တာ အေကာင္းဆုံးပါဘဲတဲ့။

သူတုိ႔စာေပေတြကလဲ ၾကာေလရႈပ္လာေလေလပါဘဲ။ ။

......

စားေသာက္ဆိုင္သုိ႔

ဒီေန႔က ဗုဒၶဟူးေန႔။

ဗုဒၶဟူးေန႔တုိင္းမွာ ေန႔လည္ပုိင္း အတန္းမရွိပါဘူး။ သူတုိ႔ သတ္မွတ္ခ်က္က ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ တစ္ပတ္ကုိ ၁၈ နာရီပါ။ တစ္ရက္ကုိ ေလးနာရီတက္ရတယ္။ မနက္ပုိင္းမွာ ႏွစ္နာရီ ေန႔လည္ပုိင္းမွာ ႏွစ္နာရီပါ။ တစ္ပတ္မွာ ငါးရက္တက္ရတာဆုိေတာ့ ငါးေလးလီ ႏွစ္ဆယ္ျဖစ္သြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ပတ္ရဲ ႔အလယ္ေန႔ျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဟူးေန႔ ေန႔လည္ပုိင္း မွာ အနားယူၾကပါတယ္။ အဲဒါဆုိ တစ္ပတ္ ၁၈ နာရီ ကြက္တိဘဲ မဟုတ္လား။

အဂၤါေမာင္တစ္ေယာက္ မနက္ပုိင္းအတန္းၿပီးဆုံးၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အတန္းေဖာ္ေတြကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေက်ာင္းကုိ ျပန္ဖုိ႔ တစ္ျခားအတန္းက အတူေနသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ပါးကုိ တကၠသုိလ္ေရွ ႔မွာ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ေရာက္လာေရာ ျပန္ၾကမယ္ဆုိၿပီး တကၠသိုလ္ထဲက ထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္က အဂၤါေမာင္ကုိ ေခၚေနတဲ့အသံ ၾကားလုိ႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အတန္းေဖာ္ ထုိင္းသူေလးကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။

အတန္းေဖာ္ေတြ အားလုံးနဲ႔အတူ ကုိရီးယားစားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုမွာ အတူသြားၾကမယ္၊ လုိက္မလား တဲ့။ စားေသာက္ဆုိင္က ေတာ့တင္ဟမ္ကုတ္ ဆုိတဲ့ ေျမေအာက္ဘူတာရုံနားမွာတဲ့။ သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လုိက္ေစခ်င္တဲ့ပုံေပါက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ အဂၤါေမာင္လဲ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ပါးကုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အတန္းေဖာ္ေလးေတြနဲ႔ ေျခလ်င္ခရီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလ်ာက္ၿပီး A.S.S.A ဆုိတဲ့ ကုိရီးယားစားေသာက္ဆုိင္ကုိ ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

ကုိရီးယားဆုိင္ေရာက္ေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ မွာစားၾကပါတယ္။ အဂၤါေမာင္ကေတာ့ အေပၚမွာ ျမင္ရတဲ့ ကုိရီးယားထမင္းႏွင့္ Squid ဆုိတဲ့ ပင္လယ္စာတစ္မ်ိဳးကုိ မွာစားလုိက္တယ္။ အစားအေသာက္က ပူ၊ ငရုပ္သီးကစပ္၊ ရာသီဥတုကလဲ အုိက္စပ္စပ္၊ အဂၤါေမာင့္ကုိယ္မွာလဲ အ၀တ္အစားေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔ဆုိေတာ့ ေခၽြးေတြ အရမ္းထြက္ပါတယ္။

အတူသြားၿပီး စားေသာက္ၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ အဂၤါေမာင္ရယ္၊ ဂ်ပန္သူေလးရယ္၊ ထုိင္းသူေလးရယ္၊ ဂ်ာမနီသူေလးရယ္၊ ထုိင္၀မ္သူႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ စုစုေပါင္း ၆ ေယာက္ပါ။ ဗုိက္မဆာေပမဲ့ ဗဟုသုတရဖုိ႔န႔ဲ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ လုိက္ၿပီး စားေသာက္ခဲ့တာပါ။ တစ္ေနရာထဲ ထုိင္ေနရတာ ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။

စားေသာက္ၿပီးေတာ့ အေနာက္တုိင္း ထုံးစံအတုိင္း ကုိယ္စားတဲ့ဟာ ကုိယ္တာ၀န္ယူၿပီး ရွင္းၾကပါတယ္။ အဂၤါေမာင္စားတဲ့ တန္ဖုိးကေတာ့ ေလးေပါင္ခဲြပါ။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ပူအုိက္တာက လြဲရင္ေပါ့။

သူတုိ႔ကေျပာေသးတယ္။ အဂၤါေမာင္ရဲ ႔ အ၀တ္အစားကုိ ၾကည့္ၿပီး ပူအုိက္ရင္ ခၽြတ္ထားလုိက္ပါလားတဲ့။ ဘုရားေရ။ ဒုကၡ။ ဟုတ္တယ္ေလ။

သူတုိ႔က အက်ီ ၤလက္ျပတ္ႏွင့္ စကတ္ကေလးေတြကုိ သက္သက္သာသာ ၀တ္ထားၾကတယ္။ သူတုိ႔ၾကားထဲမွာ အဂၤါေမာင့္ခႏၶာကုိယ္ကေတာ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္ ထုပ္ပုိးထားသေယာင္ေယာင္ရယ္ေလ။ စားေသာက္လုိ႔ အၿပီးမွာေတာ့ အားလုံးလမ္းခြဲလုိက္ၾကတယ္။ ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ျပန္ၾကရုံဘဲေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဂ်ပန္မေလးက တကၠသုိလ္ကုိ ျပန္သြားခ်င္တယ္။ အလာလမ္းကုိ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဆုိလို႔ အဂၤါေမာင္လဲ လူတတ္လုပ္ၿပီး ဂ်ပန္မေလးနဲ႔အတူ တကၠသိုလ္ကုိ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းေတာ့မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ လမ္းမွာ ႏွစ္ခါေမးျမန္းလုိက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါဆုိရင္ေတာ့ မွတ္မိသြားပါၿပီ။ ဂ်ပန္မေလးက ေျပာတယ္။ မင္းပါလာလုိ႔ ငါအသက္ရွဴေခ်ာင္သြားတယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲဆုိ ဘယ္လို သြားရမွန္းမသိဘူးတဲ့။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လဲ မသိတဲ့သူကုိ မတတ္တဲ့သူက ဆရာလုပ္ရတာ အရသာရွိတယ္ေနာ္။

..........

ဓါတ္ပုံေလးေတြ

အေပၚပုံေလးကေတာ့ အဂၤါေမာင္တုိ႔ စာသင္ရတဲ့ အခန္းေလးပါ။ ဆရာမ မလာခင္ ရုိက္ထားတာပါ။ ဆရာမ Catherine Lews သင္ေပးတဲ့ အခန္းေလးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခန္းက ဆရာမ Cher Di Boscio သင္ေပးတဲ့အခန္း (ဓါတ္ပုံမရုိက္ေသး)ထက္ ပုိက်ယ္ပါတယ္။




ေနာက္ကေန ျပန္ရုိက္ထားပါတယ္။ အိပ္ကေလးႏွင့္ေရပုလင္းေလးရွိတဲ့ ေနရာကေတာ့ အဂၤါေမာင္ ထုိင္တဲ့ ေနရာေလးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ဆရာမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ေတာ့ ပုိၿပီး မွတ္မိတာေပါ့။




ဆရာမမလာခင္ ဆရာမထုိင္ခံုမွာ ထုိင္ၿပီး ဓါတ္ပုံရုိက္ထားတာပါ။ ေလာင္းကုတ္၀တ္ထားေပမဲ့ စာသင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေလာင္းကုတ္ကုိ ခၽြတ္ထားပါတယ္။



ဒီစာအုပ္ကုိ ေက်ာင္းသားတုိင္းကုိ တစ္အုပ္စီ ေ၀ေပးပါတယ္။



ဒီစာအုပ္ကုိလဲ ေက်ာင္းသားတုိင္းကုိ တစ္အုပ္စီ ေပးပါတယ္။ စုစုေပါင္း ႏွစ္အုပ္ရရွိၿပီးပါၿပီ။

..........

စာစသင္ၿပီ

ဒီေန႔ စာေတြ စသင္တယ္။

မနက္ပုိင္း ၁၀ နာရီမွ ၁၂ နာရီထိ အခ်ိန္ကေတာ့ reading and writing ကုိ သင္ေပးပါတယ္။ သင္ေပးတဲ့ ဆရာမ နာမည္ကေတာ့ Cher Di Boscio ျဖစ္ပါတယ္။ ကေနဒီယန္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါ။ စာအသင္အျပ ေကာင္းပါတယ္။ ခပ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔သင္ေပးတယ္။ အဂၤါေမာင္တုိ႔ကုိလဲ အနားမေပးပါဘူး။ Comprehension ေတြ လုပ္ခုိင္းတယ္။ Essay ေရးခုိင္းတယ္။ နာရီ၀က္အတြင္း စာလုံးေရ အလုံးသုံးရာေလာက္ ေရးရမယ္တဲ့။ Academic writing လဲ ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ဘုရားေရ။ အဂၤါေမာင္တစ္ေယာက္ ေခၽြးအေတာ္ေလးထြက္သြားတယ္။ Brain-storm-idea ေတြ ထုတ္ရေတာ့တာေပါ့။

နာရီ၀က္အတြင္း ေရးၿပီးတဲ့အခါမွာ ဆရာမလက္ထဲကုိ အေျဖလႊာေလး ထည့္ေပးလုိက္တယ္။ ထည့္ေပးရင္း "ဆရာမ၊ က်ေနာ့္အေျဖကေတာ့ အမႈိက္သက္သက္ပါဘဲ" လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ဆရာမက ျပန္ေျပာပါတယ္ "ဆရာမ ေက်ာင္းသားမွန္ရင္ အမႈိက္လုံး၀ မျဖစ္ပါဘူး" တဲ့။ အားေပးတဲ့သေဘာပါဘဲ။

ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွ ၁ နာရီထိ အားလပ္ခ်ိန္ေပးပါတယ္။ ေန႔လည္စာစားဖုိ႔အတြက္ပါ။ အဂၤလန္မွာက ဆရာေတာ္ေတြရဲ ႔ တြက္ခ်က္မႈအရ ေန႔လည္ တစ္နာရီခန္႔ေလာက္မွ မြန္းတည့္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤါေမာင္တုိ႔အတြက္ အဆင္ေျပပါတယ္။

ေန႔လည္ တစ္နာရီမွာ အတန္းကုိ ျပန္စပါတယ္။ သင္ေပးတဲ့ဆရာမကေတာ့ Catherine Lewis ျဖစ္ပါတယ္။

သူတာ၀န္က်တာက Speaking ႏွင့္ Listening ပါ။ အတန္းစတင္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္စီကုိ မိတ္ဆက္ခုိင္းပါတယ္။ စာရြက္ေခါက္ ခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခုစီေပးၿပီး ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ နာမည္ေတြကုိ ေရးခုိင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ေရွ ႔မွာ ကုိယ့္နာမည္ စာရြက္ေခါက္ကုိ ေထာင္ထားရပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔နာမည္ကုိ အလြယ္တကူ ေခၚဆုိႏုိင္ေအာင္လုိ႔ပါ။ ေကာင္းတဲ့ စနစ္ကေလး တစ္ခုပါဘဲ။

သူဖတ္ျပတာကုိ နားေထာင္ရတယ္။ နားလည္မႈရွိမရွိ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ စစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အုပ္စုေလးေတြ ခြဲၿပီး အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးခုိင္းတယ္။ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈ၊ အ၀လြန္မႈ၊ ဆင္းရဲႏုံခ်ာမႈ စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြကုိ အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးဖလွယ္ခုိင္းပါတယ္။

ပထမ သုံးေယာက္စီ အုပ္စုဖြဲ႔ေတာ့ အဂၤါေမာင္က ထုိင္းသူ၊ ထုိင္၀မ္သူေတြႏွင့္ တစ္အုပ္စုထဲက်တယ္။

ဒုတိယ သုံးေယာက္စီ အုပ္စုဖြဲ႔တဲ့အခါမွာေတာ့ ဂ်ာမနီသူ၊ ဂ်ပန္သူေတြႏွင့္အတူ တစ္အုပ္စုထဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမ ႏွစ္ေယာက္တစ္အုပ္စု ဖြဲ႔တဲ့အခါမွာ အဂၤါေမာင္ႏွင့္ဂ်ာမနီသူ၊ ဒုတိယ ႏွစ္ေယာက္တစ္အုပ္စု ဖြဲ႔တဲ့အခါမွာ အဂၤါေမာင္ႏွင့္ထုိင္းသူ တစ္အုပ္စုထဲ က်ပါတယ္။ ထုိင္းသူေလးက အဂၤလိပ္စာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေကာင္းေနတာ ေတြ႔ရတယ္။

ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းသလုိ စိတ္လႈပ္ရွားစရာလဲ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခုခု မွားသြားရင္ ဆရာမက တန္းၿပီးေထာက္ျပေတာ့တာပါဘဲ။ ဥပမာ၊ မိန္းခေလးေတြဟာ ေယာက်္ားေလးေတြထက္ အဂၤလိပ္စာ တတ္ေျမာက္တာ ပုိျမန္တယ္ဆုိတဲ့ အဆုိတင္သြင္းခ်က္ကုိ အဂၤါေမာင္က ရာႏႈန္းျပည့္ ေထာက္ခံလုိက္တယ္။

အဲဒါကုိ ဆရာမက ရာႏႈန္းျပည့္ကန္႔ကြက္လုိက္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာပ်က္ခ်င္စရာႀကီး။ ခပ္ရွက္ရွက္နဲ႔ဘဲ ေခါင္းငုံ႔ေနလုိက္ရတယ္။ ဆရာမက ေျပာျပတယ္။ အဲဒီလုိ ဆုံးျဖတ္တာဟာ stereotyping ဘဲတဲ့။ စာေမးပြဲမွာ အဲဒီလုိ ေျဖရင္ အမွတ္လုံး၀မေပးဘူး။ Academic လဲ မျဖစ္ဖူးတဲ့။ သင္ခန္းစာ ယူစရာပါဘဲ။

ဥပမာ

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ အဂၤလိပ္စာ ညံ့တယ္။ မြတ္စလင္ေတြ ရက္စက္တယ္။ အေမရိကန္ေတြ ၀တယ္။

အဲဒီလုိပုံစံေတြဆုိရင္ Stereotyping ေတြပါဘဲတဲ့။

အတန္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာမေပးခဲ့တဲ့ အိမ္စာေလးေတြ တစ္ေပြ႔တစ္ပုိက္နဲ႔ဘဲ ျပန္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ မနက္ဖန္ မနက္ဖန္ေတြ မ်ားစြာမွာလဲ ဒီလုိဘဲ သြားလာလႈပ္ရွားေနရပါဦးမယ္။

...

လန္ဒန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား အဂၤါေမာင္

ဒီေန႔

၂၀၀၉ ခု၊ ဂ်ဴလုိင္လ ၆ ရက္၊ တနလၤာေန႔။

လန္ဒန္ယူနီဗာစီတီ(Soas)မွာ အဂၤါေမာင္တစ္ေယာက္ တကၠသုိလ္ စတက္ေနေလၿပီ။ တကၠသုိလ္တက္တယ္ဆုိေပမဲ့ မာစတာတန္းကုိ တက္ရတာေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ မာစတာတန္းမတက္ခင္ အထူးအဂၤလိပ္စာ သင္တန္းအေနနဲ႔ 8 week pre-sessional courses ကုိ တက္ရျခင္းဘဲျဖစ္ပါတယ္။ သင္တန္းကာလကေတာ့ ဂ်ဴလုိင္ ၆ ရက္ေန႔မွ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔အထိ ရွစ္ပတ္တိတိပါ။ သင္တန္းၿပီးဆုံးၿပီး စက္တင္ဘာလေရာက္ရင္ မာစတာတန္းကို စတက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလန္ႏုိင္ငံက တကၠသုိလ္တိုင္းဟာ post graduate students မ်ားအတြက္ ielts score အနည္းဆုံး ၇.၀ ရမွ တုိက္ရုိက္တက္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ၇.၀ ထက္နည္းတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားေတြကေတာ့ တကၠသုိလ္တက္ခ်င္ရင္ 8 week pre-sessional courses ကို ႀကိဳတက္ရပါတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ၆.၅ ရရင္ 4 week pre-seesional courses တက္ရၿပီး ၆.၀ ရရင္ 8 week pre-sessional courses တက္ရပါတယ္။ အဂၤါေမာင္လဲ ၆.၀ သာရတဲ့အတြက္ 8 week pre-sessional courses တက္ရပါတယ္။ (ဘာသာရပ္အလုိက္ ကြဲျပားမႈေတာ့ရွိႏိုင္ပါတယ္)။

ေစ်းႏႈန္းေတြကေတာ့ ေအာက္က အတုိင္းပါဘဲ။

8 week pre-sessional courses tuition fee #2, 380 (accommodation #1, 130)

4 week pre-sessional courses tuition fee # 1, 190 (accomodation #565)

Master fee #12000

.......

အဂၤါေမာင္ကေတာ့ accomodation မလုိတဲ့အတြက္ ေပါင္ ၂၃၈၀ ဘဲ ေပးရပါတယ္။

မာစတာအတြက္ ၁၂၀၀၀ နဲ႔ေပါင္းလုိက္ရင္ေတာ့ ခပ္ခ်ိခ်ိရယ္။

ဒီၾကားထဲ လမ္းစရိတ္က တစ္ရက္ကုိ ၆ ေပါင္ေလာက္ဆုိေတာ့ တစ္ႏွစ္စာအတြက္ စဥ္းစားၾကည့္ရင္း ၾကက္သီးေမြးညွင္းေတာင္ထမိေသးတယ္။ တက္ရမဲ့ရက္က monday to friday ဆုိေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ေတာ့ မနည္းလွဘူး။

ဒီေန႔က အစေန႔ဆုိေတာ့ စာမသင္ေပးေသးပါဘူး။ orientatation ဘဲ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ တကၠသိုလ္တစ္ေလ်ာက္ လုိက္ျပတယ္။ စားေသာက္ခန္းေတြကုိ ညြန္ျပေပးတယ္။ စာၾကည့္တုိက္သြားၿပီး စာၾကည့္တိုက္အသုံးျပဳပုံ၊ အင္တာနက္ သုံးစြဲပုံ၊ မိတၱဴကူးပုံ၊ ပရင့္ထုတ္ပုံတုိ႔ကုိ သက္ဆုိင္ရာေတြကတစ္ဆင့္ ရွင္းျပေစပါတယ္။

မနက္ ၈ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ကေန အဂၤါေမာင္တုိ႔ ေနရာက ထြက္ခြါသြားလုိက္တာဟာ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္မွဘဲ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။

ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ ဒီလုိဘဲ ေန႔စဥ္နီးပါး ႏွစ္ပါးသြားရဦးမွာပါဘဲ။

.......

စင္တီဂရိတ္ႏွင့္ဖာရင္ဟုိက္တြက္နည္း

ဤပုိ႔စ္သည္
သိၿပီးသူမ်ားအတြက္ မရြည္ရြယ္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သုိ႔ မသိရွိေသးေသာသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ပါသည္။


စင္တီဂရိတ္၌ အစိတ္ ၁၀၀ ရွိသည္။
ဖာရင္ဟုိက္၌ အစိတ္ ၁၈၀ ရွိသည္။

စင္တီဂရိတ္၏ ေရခဲမွတ္သည္ သုညျဖစ္ၿပီး ေရဆူမွတ္သည္ ၁၀၀ ျဖစ္သည္။
ဖာရင္ဟုိက္၏ ေရခဲမွတ္သည္ ၃၂ ျဖစ္ၿပီး ေရဆူမွတ္သည္ ၁၈၀ ျဖစ္သည္။

၁၀၀ ႏွင့္ ၁၈၀ ကုိ ဂဏန္းအေသးဆုံး အက်ံဳ ႔ဆုံးျဖစ္ေအာင္ (ျပတ္လဲျပတ္ေအာင္) ပုိင္းႏုိင္ေသာ ဂဏန္းသည္ ၂၀ ျဖစ္သည္။

၁၀၀ ကုိ ၂၀ ႏွင့္ ပုိင္းလ်င္ ၅ ရသည္။
၁၈၀ ကုိ ၂၀ ႏွင့္ ပုိင္းလ်င္ ၉ ရသည္။

စင္တီဂရိတ္ ႏွင့္ ဖာရင္ဟုိက္သည္ ၅ ပုိင္း ၉ ပုိင္းျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ စင္တီဂရိတ္ကုိ ဖာရင္ဟုိက္ဖြဲ႔လိုလ်င္..
၁။ လက္ရိွစင္တီဂရိတ္ကုိ ၅ ႏွင့္စားပါ။
၂။ ရလာဒ္ကုိ ၉ ႏွင့္ ေျမာက္ပါ။
၃။ ရလာဒ္ကုိ (ေရခဲမွတ္) ၃၂ ႏွင့္ေပါင္းပါ။
၄။ ရလာေသာ ဂဏန္းသည္ လက္ရွိဖာရင္ဟုိက္ျဖစ္သြားသည္။

ဥပမာ
၄၀ စင္တီဂရိတ္ကုိ ဖာရင္ဟုိက္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ သိခ်င္လ်င္
၁။ ၄၀ကုိ ၅ ႏွင့္စား (ရလာဒ္ ၈)။
၂။ ၈ ကုိ ၉ ႏွင့္ေျမာက္ (ရလာဒ္ ၇၂)။
၃။ ၇၂ ကို (ေရခဲမွတ္) ၃၂ ႏွင့္ေပါင္း (ရလာဒ္ ၁၀၄)။
၄။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၄၀ စင္တီဂရိတ္သည္ ဖာရင္ဟုိက္ ၁၀၄ ရွိသည္။
.................

အျပန္အားျဖင့္
လက္ရွိဖာရင္ဟုိက္ကုိ စင္တီဂရိတ္သို႔ေျပာင္းလုိလ်င္
၁။ လက္ရွိဖာရင္ဟုိက္ကုိ (ေရခဲမွတ္) ၃၂ ႏွင့္ႏႈတ္ပါ။
၂။ ၉ ႏွင့္စားပါ။
၃။ ၅ ႏွင့္ေျမာက္ပါ။
၄။ ရလာဒ္သည္ လက္ရွိစင္တီဂရိတ္ျဖစ္သည္။

ဥပမာ
ဖာရင္ဟုိက္ ၁၀၄ ကုိ စင္တီဂရိတ္ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ သိခ်င္လ်င္
၁။ (ေရခဲမွတ္) ၃၂ ႏွင့္ ႏႈတ္ပါ (ရလာဒ္ ၇၂)။
၂။ ၉ ႏွင့္စားပါ (ရလာဒ္ ၈)။
၃။ ၅ ႏွင့္ ေျမာက္ပါ (ရလာဒ္ ၄၀)။
၄။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖာရင္ဟုိက္ ၁၀၄ သည္ စင္တီဂရိတ္ ၄၀ ျဖစ္သည္။
...........
ဤနည္းကုိ မွီး၍ တြက္လ်င္ စင္တီဂရိတ္ႏွင့္ ဖာရင္ဟုိက္ တြက္ရတာ လြယ္ကူသြားပါမည္။
သုိ႔ေသာ္
စားလုိ႔ မျပတ္သည့္ ဂဏန္းမ်ားကုိေတာ့ ဒသမခံၿပီး ထပ္စားဖုိ႔လုိသည္။ လုံး၀စားလုိ႔ မျပတ္လ်င္ အနီးစပ္ဆုံး ကိန္းကုိ ယူပါ။

ဥပမာ
၀.၁၄ (၄ ႏွင့္ ၄ေအာက္ျဖစ္လ်င္) ၀.၁ ဟု မွတ္ယူၿပီး
၀.၁၅ (၅ ႏွင့္ ၅ အထက္ျဖစ္လ်င္) ၀.၂ ဟု မွတ္ယူရပါမည္။


၀န္ခံခ်က္
ဤတြက္နည္းကို ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္အတူပညာေတာ္သင္ျဖစ္သည့္ ဦးေတဇနိယ(ပိဋကတၱယပါရဂူ၊ ဘီေအ)ထံမွ ရရွိျခင္းျဖစ္ပါသည္။

....

ပညာေတာ္သင္

အဲဒီေန႔က ထူးထူးျခားျခား ႏွင္းေတြေ၀ေနသည္။

ႏွင္းျမဴတုိ႔ျဖင့္ဖုန္းလႊမ္းထားသည့္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ေစတီမွ လြင့္ပ်ံလာသည့္ ဆည္းလည္းသံေလးေတြက နား၀င္ပီယံ ျဖစ္လွသည္။ ညီညာစြာ စုိက္ပ်ိဳးထားသည့္ ေရတမာပင္ထက္မွ စာကေလးျမည္သံ၊ အေ၀းဆီမွ ခ်ိဳးငွက္ကူသံ၊ ဥၾသတြန္သံ၊ ခုိညီးသံတုိ႔ျဖင့္ စတင္လုိက္သည့္ ေန႔သစ္ကေလးသည္ လြန္စြာမွ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။

ေလေျပေလညွင္းေလးေတြ ေဆာ့ကစားမႈေၾကာင့္ အေဆာင္ေဘးရွိ ေဗာဓိပင္ပ်ိဳထက္မွ အရြက္အခ်င္းခ်င္း ထိခုိက္သံ တရွဲရွဲျမည္သံေလးက ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးေအးျမေစသည္။ အခန္း၀၌ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ အလွဆင္ဆည္းလည္းသံေလးကလဲ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ အခြင့္မေပးေပ။ ေတးသံသာလ်က္ပင္ရွိသည္။

မနက္ခင္းရဲ ႔ ေအးျမမႈကုိ ႏွစ္သက္စြာ စားသုံးရင္း ကၽြႏု္ပ္စားၾကည့္စားပြဲ၌ ထုိင္လုိက္သည္။ ၁၀ နာရီမွာ အတန္းတစ္တန္း၀င္ရမွာမုိ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖုိ႔ျဖစ္သည္။ အေထာက္အကူျပဳစာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ စာအုပ္စင္မွ ဆြဲယူၿပီး လွန္ေလာဖတ္ရႈေနခုိက္..

"အဂၤါေမာင္ေရ.. သတင္းထူးပါတယ္။ မင္း ႏုိင္ငံျခားကုိ ပညာေတာ္သင္သြားရမယ္။
တကယ့္ႏုိင္ငံႀကီးကုိ သြားရမွာ"

အသိမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ အခန္းထဲလာေရာက္ၿပီး ေဖာက္သည္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ သတင္းမ်ားကုိ မၾကာခဏၾကားရတတ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ သုံးႏွစ္ခန္႔ကလဲ ကၽြႏု္ပ္ကုိ ဂ်ပန္တကၠသုိလ္တစ္ခုသုိ႔ ပညာေတာ္သင္သြားဖုိ႔ဆုိၿပီး အသိလာေပးေသးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ကၽြႏု္ပ္ ဂ်ပန္စကားမ်ားကုိ ႀကိဳတင္ေလ့လာခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိအစီအစဥ္သည္ နာရီမ်ားစြာ၏ ၀ါးၿမိဳမႈေအာက္ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလသည္။

ယခု သတင္းသည္လည္း ယခင္အစီအစဥ္ကဲ့သုိ႔ပင္ မ်ားမၾကာမီ ေမွးမွိန္သြားလိမ့္မည္ဟု ကၽြႏု္ပ္ထင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ကၽြႏု္ပ္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကင္းစြာျဖင့္ အခ်ိန္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္.. သုိ႔ေသာ္ အိပ္မက္သည္ အျပင္၌ လက္ေတြ႔ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အစည္းအေ၀းမၾကာမၾကာေခၚသည္။ ႏုိင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္သြားဖုိ႔ ေသခ်ာသြားၿပီ။ ကၽြႏု္ပ္အပါအ၀င္ ငါးပါးတိတိ ပညာေတာ္သင္သြားရမည္။

သြားရမည့္ႏုိင္ငံက အေမရိကား။ တကၠသုိလ္က ေလာ့စ္အိမ္ဂ်လိၿမိဳ့ရွိ တကၠသုိလ္တစ္ခု။ သြားရမည့္အခ်ိန္က Camp ႏွစ္လၿပီးရင္ တစ္ခါတည္းသြားဖုိ႔ျဖစ္သည္။ ဒီေလာက္ျမန္ဆန္ျပန္ေတာ့လဲ ကၽြႏု္ပ္ တစ္ခုခုကုိ ႀကိဳတင္လြမ္းေဆြးေနသေယာင္ခံစားရသည္။ နိဗၺာန္သြားရမွာေတာင္ အိမ္က မယားကုိ သြားတုိင္ပင္ခ်င္ေသးသည့္သူလုိ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း အေမရိကားမသြားခင္ အရပ္ျပန္ၿပီး မိတ္ေဆြမ်ားကုိ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးသည္။

၂၀၀၇ ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔၌ အဂၤလိပ္စာ အထူးသင္တန္းအျဖစ္ Camp အစီအစဥ္ကုိ စတင္ခဲ့သည္။ ကမၻာေအးကုန္းေျမ၌ သြားေနထုိင္ရသည္။ Toefl ကုိ သင္ေပးသည္။ သင္တန္းဆရာမ်ားမွာ

၁။ေဒါက္တာ တင္လႈိင္

၂။ဆရာမင္းသန္းေသာင္း (အမ္ေအ)

၃။ေဒါက္တာ လွျမင့္

၄။ေဒါက္တာ ျမင့္လႈိင္

၅။ေဒါက္တာ ေက်ာ္ေဇာႏုိင္ တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။

မတ္လ ၃၁ မွာ အထူးသင္တန္းၿပီးဆုံးခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သင္တန္းၿပီးဆုံးခ်င္း ႏုိင္ငံျခားမထြက္ခဲ့ရေပ။ အေမရိကား အစီအစဥ္မွ အဂၤလန္ အစီအစဥ္သုိ႔လဲ ေျပာင္းလဲခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ အေမရိကားသို႔ သြားဖုိ႔ အိပ္မက္မက္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါ။

၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာႏွစ္ဆယ္ရက္ေန႔ ညေနခင္း၌ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္မွ TGေလယာဥ္ျဖင့္ အဂၤလန္သုိ႔ ထြက္ခြါလာခဲ့သည္။ ဘန္ေကာက္၌ Transit လုပ္ရသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ (အဂၤလန္စံေတာ္ခ်ိန္) ၆နာရီခြဲ ခန္႔ေလာက္ လန္ဒန္ Heathrow ေလဆိပ္သို႔ ေရာက္သည္။ ေနထုိင္ရမည့္ေက်ာင္းသုိ႔ ၇ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္၌ ေရာက္ရွိသည္။ မနက္စာ အဆင္သင့္ပင္တည္း။

အိပ္မက္ပင္ ထည့္၍မမက္ခဲ့ဖူးသည့္ လန္ဒန္သုိ႔ ကၽြႏု္ပ္ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီ။ လန္ဒန္ေျမ လန္ဒန္ရာသီဥတု လန္ဒန္သဘာ၀တုိ႔ကား ကၽြႏု္ပ္၏ စိတ္ကုိ လႈပ္ႏိုးႏုိင္စြမ္းရွိေလေယာင္သကား။ ရာသီဥတုကုိ တြန္းလွန္ၿပီး လန္ဒန္ေျမႏွင့္သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ ရည္မွန္းခ်က္ခရီးကို ေလ်ာက္လွမ္းရန္ ကၽြႏု္ပ္ အားထုတ္ရေပေတာ့မည္။

.....