Friday 30 December 2011

အမုန္းေက်းဇူး


အသင္တုိ႔ ခ်ခ်ေကၽြးတဲ့
အမုန္းေဆးေတြက
ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ အတြင္းဒဏ္ရာအတြက္
ေဆးေကာင္းတစ္လက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သမရုိးက်
လွလွပပသာ စီးဆင္းခြင့္ရခဲ့ရင္
ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ နဒီေခ်ာင္းလဲ
ဒီေလာက္ စီးဆင္းအား ေကာင္းခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

မုိးသံေလသံၾကားထဲ
 အားခဲေလွာ္ခတ္
ပစ္မွတ္တစ္ခုအတြက္
ကၽြႏု္ပ္
ညဥ့္ေတြ ခဏခဏ နက္ခဲ့ဖူးတယ္။

အတိတ္ကို ေခ်ာင္ထုိး
အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္ကုိး
ပစၥဳပၸန္ကုိ အားကုိး
အိပ္မက္ဆုိးေတြလဲ မနည္းခဲ့ဘူးေပါ့။

ေက်းဇူးပါ မုန္တုိင္း
သင့္ရဲ့ ရုိင္းပင္းမႈေၾကာင့္
ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ အကုိင္းအခက္ေတြမွာ
ေအာင္သေျပရြက္သစ္ေတြ
ေ၀ခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္။

.

2 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

မုန္တိုင္းၾကားမွာ ပြင့္တဲ့ပန္းက ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိပါတယ္ ဦးဇင္း ... ။

ဒါနဲ႔ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ သေျပပင္ေလးလဲ ရြက္သစ္ေတြ အမ်ားႀကီးထြက္လို႔ ညွပ္ေတာင္ ညွပ္ပစ္ရတယ္ ဘုရား။ :)

San San Htun said...

မုန္တိုင္းဒဏ္ကို ခံႏိုင္တဲ့ ပန္းက ပိုပြင့္တာ အမွန္ပဲ ဘုရား