အရာ၀တၳဳဟူသမွ်တြင္ ျမင္ရေသာအပုိင္းႏွင့္မျမင္ရေသာအပိုင္းဟူ၍ အပုိင္းႏွစ္ပုိင္းပါရွိၿမဲျဖစ္၏။ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္ ျမင္ရေသာအပုိင္းကုိ ဗ်တၱိပုိင္းဟူ၍ ဆုိရ၏။ မျမင္ရေသာအပိုင္းကုိ သတၱိပုိင္းဟူ၍ ဆုိရ၏။ သိပၸံနယ္ပယ္၌ စြမ္းအင္ႏွင့္ျဒပ္သဖြယ္ပင္ျဖစ္၏။ သတၱိပုိင္းသည္ စြမ္းအင္ႏွင့္တူ၏။ ဗ်တၱိပုိင္းသည္ ျဒပ္ႏွင့္တူ၏။ ဗုဒၶအဘိဓမၼာေ၀ါဟာရအားျဖင့္ သတၱိပုိင္းသည္ ကံျဖစ္၍ ဗ်တၱိပုိင္းသည္ ကမၼဖလ (၀ါ) ကမၼ၀ိပါကျဖစ္ေလ၏။ ေလာကေ၀ါဟာရအားျဖင့္ ဆုိရလွ်င္ ကံသည္ အေၾကာင္းျဖစ္၍ ကမၼဖလ (၀ါ) ကမၼ၀ိပါကသည္ အက်ိဳးျဖစ္၏။
သတၱိပိုင္းႏွင့္ဗ်တၱိပုိင္းတုိ႔၏အၾကား၌ အ၀ိဇၨာက ကန္႔လန္႔ကာအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေလ၏။ အ၀ိဇၨာသည္ ဖုံးေသာ သတၱိႏွင့္ေဖာ္ေသာသတၱိ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္၏။ ဖုံးေသာသတၱိကုိ ပါဠိေ၀ါဟာရအားျဖင့္ အာ၀ရဏဟူ၍ ဆုိရ၏။ ေဖာ္ေသာ သတၱိကုိ ၀ိေကၡပဟူ၍ ဆုိရ၏။ သတၱိႏွစ္မ်ိဳးလုံးကပင္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ အမွားကုိ သိေအာင္ေဆာင္ရြက္၏။ အမွားကုိ သိေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟူသည္မွာ အမွန္ကုိ အမွန္အတိုင္းမသိေအာင္ ဖုံးၿပီး အမွားကုိ အမွန္ထင္ရေလေအာင္ ေဖာ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ။
မွတ္ခ်က္။
ဦးေရႊေအာင္၏ ဗုဒၶ (သုိ႔မဟုတ္) အႏႈိင္းမဲ့ စာမ်က္ႏွာ ၁၀၄-၁၀၅ မွ တုိက္ရုိက္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
...
