(၇၈)
ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
(၇၉)
သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
ေဟ၊ အုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔။ ယႆ ပရိတၱႆ၊ အၾကင္ဓဇဂၢသုတ္ပရိေတာ္ကုိ။ အႏုႆရေဏနာပိ၊ ေအာက္ေမ့ရုံမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္း။ ပါဏိေနာ။ သတၱ၀ါတုိ႔သည္။ အႏၱလိေကၡပိ၊ ေကာင္းကင္၌ေသာ္ပင္။ ဘူမိယံ ၀ိယ၊ ေျမေပၚ၌ကဲ့သုိ႔။ သဗၺထာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခ်င္းအရာအားျဖင့္။ ပတိ႒ံ၊ ေထာက္တည္ရာကုိ။ အဓိဂစၦႏၱိ၊ ရရွိၾကကုန္၏။ ယကၡေစာရာဒိသမၻ၀ါ၊ ဘီလူး ခုိးသူ စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ။ သဗၺဳပဒၵ၀ဇာလမွာ၊ ေဘးရန္ခပင္း ပုိက္ကြန္တြင္းမွ။ မုတၱာနံ၊ လြတ္ေျမာက္ၾကရသူတုိ႔၏။ ဂဏနာ စ၊ အေရအတြက္သည္လည္း။ န၊ မရွိေတာ့ပါေပ။ တံ ပရိတၱံ၊ ထုိဓဇဂၢသုတ္ ပရိေတာ္ကုိ။ (မယံ၊ ငါတုိ႔သည္။) ဘဏာမ၊ ရြတ္ၾကကုန္စုိ႔။
ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
(၇၉)
သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
ေဟ၊ အုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔။ ယႆ ပရိတၱႆ၊ အၾကင္ဓဇဂၢသုတ္ပရိေတာ္ကုိ။ အႏုႆရေဏနာပိ၊ ေအာက္ေမ့ရုံမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္း။ ပါဏိေနာ။ သတၱ၀ါတုိ႔သည္။ အႏၱလိေကၡပိ၊ ေကာင္းကင္၌ေသာ္ပင္။ ဘူမိယံ ၀ိယ၊ ေျမေပၚ၌ကဲ့သုိ႔။ သဗၺထာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခ်င္းအရာအားျဖင့္။ ပတိ႒ံ၊ ေထာက္တည္ရာကုိ။ အဓိဂစၦႏၱိ၊ ရရွိၾကကုန္၏။ ယကၡေစာရာဒိသမၻ၀ါ၊ ဘီလူး ခုိးသူ စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ။ သဗၺဳပဒၵ၀ဇာလမွာ၊ ေဘးရန္ခပင္း ပုိက္ကြန္တြင္းမွ။ မုတၱာနံ၊ လြတ္ေျမာက္ၾကရသူတုိ႔၏။ ဂဏနာ စ၊ အေရအတြက္သည္လည္း။ န၊ မရွိေတာ့ပါေပ။ တံ ပရိတၱံ၊ ထုိဓဇဂၢသုတ္ ပရိေတာ္ကုိ။ (မယံ၊ ငါတုိ႔သည္။) ဘဏာမ၊ ရြတ္ၾကကုန္စုိ႔။
(၈၀)
ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
(၈၁)
တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
(ဘေႏၱ၊
အရွင္ဘုရား။) ေမ၊ တပည့္ေတာ္သည္။ ဧ၀ံ၊ ဤသုိ႔။ သုတံ၊ နာခံမွတ္သား
ၾကားခဲ့ရပါ၏။ ဧကံ၊ တပါးေသာ။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ သာ၀တၳိယံ၊
သာ၀တၳိေနျပည္ေတာ္၌။ ေဇတ၀ေန၊ ေဇတ၀န္မည္ေသာ။ အနာထပိ႑ိကႆ၊ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏။
အာရာေမ၊ ေက်ာင္းတုိက္၌။ ၀ိဟရတိ၊ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါ၏။
တၾတ
ေခါ၊ ထုိေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ပင္။ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဘိကၡဴ၊
ရဟန္းတုိ႔ကုိ။ ဘိကၡေ၀ါတိ၊ ရဟန္းတုိ႔ဟူ၍။ အာမေႏၱသိ၊ ေခၚေတာ္မူၿပီ။ ဘဒေႏၱတိ၊
အရွင္ဘုရားဟူ၍။ ေတ ဘိကၡဴ၊ ထုိရဟန္းတုိ႔သည္။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏
မိန္႔ေခၚျခင္းကို။ ပစၥေႆာသုံ၊ စကားတုံ႔ျပန္ ခံယူၾကကုန္ၿပီ။ ဘဂ၀ါ၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဧတံ၊ ဤစကားကုိ။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီ။
ဘိကၡေ၀၊
ရဟန္းတုိ႔။ ဘူတပုဗၺံ၊ ေရွး၌ျဖစ္ဘူးသည္ကား။ ေဒ၀ါသုရသဂၤါေမာ၊ နတ္တာ၀တိ ံသာ
အသုရာတုိ႔၏ စစ္သည္။ သမုပဗ်ဴေဠာ၊ ျပင္ဆင္ျခင္းျပဳ စုရုံးမိသည္။ အေဟာသိ၊
ျဖစ္ၿပီ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အထေခါ၊ ထုိအခါ၌။ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ၊ နတ္တုိ႔အရွင္
ဘုရင္ျဖစ္ေသာ။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ တာ၀တိ ံေသ ေဒေ၀၊ တာ၀တိ ံသာနတ္တုိ႔ကုိ။
အာမေႏၱသိ၊ မိန္႔ဆုိၿပီ။ မာရိသာ၊ ဆင္းရဲမဲ့ျငား ေမာင္နတ္သားတုိ႔။
သဂၤါမဂတာနံ၊ စစ္ေျမျပင္၌ ေရာက္ေနၾကကုန္ေသာ။ ေဒ၀ါနံ၊ အေမာင္နတ္တုိ႔အား။ ဘယံ
၀ါ၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ႏွလုံးသားတုန္
ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ေမြးညွင္းရႊင္ပ်
ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ သေစ ဥပၸေဇၨယ်၊ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့။ တသၼိ ံသမေယ၊
ထုိအခါ၌။ မေမ၀၊ ငါ၏သာလွ်င္။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊
ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ဖုိ႔ေကာင္း အေၾကာင္းကို ဆုိရေသာ္။ မမံ၊
ငါ၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊
သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
အၾကင္ ႏွလုံးသားခုန္ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္
ေမြးညွင္းရႊင္ပ် ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊
ထုိေၾကာက္လန္႔ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းမွန္သမွ်ကို။ ပဟီယိႆတိ၊
ပယ္ေဖ်ာက္အပ္ေပလတၱံ႔။
(၈၂)
ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ေမ၊ ငါ၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၈၃)
ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏအမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၈၄)
ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာနႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။ (ဣတိ၊ ဤသုိ႔။ အာမေႏၱသိ၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီ။)
(၈၅)
တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါနမိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ေဒ၀ါနမိႏၵႆ၊ နတ္တုိ႔၏အရွင္ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ။ သကၠႆ၊ သိၾကားမင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။၀ရုဏႆ။ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီေယထာပိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္အပ္သည္လည္း ရွိရာ၏။ ေနာပိ ပဟီေယထ၊ မပယ္ေဖ်ာက္အပ္သည္လည္း ရွိရာ၏။
(၈၆)
တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
တံ၊ ထုိ ေၾကာက္ျခင္းစသည္ ေပ်ာက္ မေပ်ာက္ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ရျခင္းသည္။ ကိႆေဟတု၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဟိ ယသၼာ၊ အၾကင္ေၾကာင့္။ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ၊ နတ္တုိ႔၏ အရွင္ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ အ၀ီတရာေဂါ၊ မကင္းေသးေသာ ရာဂရွိ၏။ အ၀ီတေဒါေသာ၊ မကင္းေသးေသာ ေဒါသရွိ၏။ အ၀ီတေမာေဟာ၊ မကင္းေသးေသာ ေမာဟရွိ၏။ ဘီရု၊ ေၾကာက္တတ္၏။ ဆမၻီ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္၏။ ဥၾတာသီ၊ ထိတ္လန္႔တတ္၏။ ပလာယီ၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။ ဣတိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္တည္း။
(၈၇)
အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အဟဥၥ ေခါ၊ ငါဘုရားသည္ကား။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔။ ၀ဒါမိ၊ ေဟာေတာ္မူ၏။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အရညဂတာနံ ၀ါ၊ ေတာအရပ္သုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ရုကၡမူလဂတာနံ ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္းသုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ သုညာဂါရဂတာနံ ၀ါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္သုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ ၀ါ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္၄င္း။ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ သေစ ဥပၸေဇၨယ်၊ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့။ တသၼိ ံ သမေယ၊ ထုိအခါ၌။ မေမ၀၊ ငါဘုရားကိုသာလွ်င္။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၈၈)
''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္စုံ ဂုဏ္ေတာ္ထင္ရွား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ အရဟတၱ မဂ္အရျဖင့္ ဗုဒၶဂုဏ္အင္ စုံလင္ခဲ့ရာ ျဗဟၼာနတ္လူ သုံးပုံသူတုိ႔၏ အလွဴေတာ္ အတန္တန္ အပူေဇာ္မွန္သမွ် ခံေတာ္မူထုိက္ ႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ အရဟံ၊ အရဟံဟု သုံးတန္ဘုံခြင္ လြင္တလူလူ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ အမွန္တုိင္းသာ ဆရာမျပ သဘာ၀ျဖင့္ ဓမၼဖုံဖုံ တရားစုံကုိ အကုန္သိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ သမၼာသမၺဳဒၶ ဘြဲ႔ေတာ္ရလွ်က္ ေလာကတခြင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ၀ိဇၨာဥာဏ္ႏွင့္ အက်င့္စရဏ ျပည့္၀စုံလင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ၊ ၀ိဇၨာစရဏ သမၼႏၷဟု ေလာကတခြင္ ထာ၀စဥ္ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ ကံေတာ္ ဥာဏ္ေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ စကားေကာင္းဆုိ နိဗၺာန္ကုိၾကြ ဗုဒၶျဖစ္ထိ လြဲမရွိဘဲ သတိသမၸဇဥ္ ၿမဲယွဥ္ေကာင္းစြာ လာေတာ္မူတတ္ သိမွတ္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သုဂေတာ၊ သုဂတဟု ဂုဏျမတ္မြန္ တံခြန္ထူကာ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးသခင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သတၱ၀ါအဖုံဖုံ ဘုံအနႏၱ သခၤါရဟု ေလာကအစုံ အကုန္သိတတ္ ျမတ္အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ေလာက၀ိဒူ၊ ေလာက၀ိဒူ တံခြန္ထူလွ်က္ ၀ွန္ဆူၿဖိဳးေမာ္ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ နတ္လူေလးျမတ္ ဆည္းကပ္အပ္သား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သီလစသည္ ဂုဏ္အရည္ျဖင့္ မီသူကင္းကြာ သာသူမထင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အႏုတၱေရာ၊ အႏုတၱရ ဘြဲ႔ေတာ္ရလွ်က္ ေလာကလုံးတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဆုံးမထုိက္သူ နတ္ႏွင့္လူကုိ က်င့္မူလုံး၀ အသုံးက်ေအာင္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ သြန္သင္ေပတတ္ ျမတ္အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ပုရိသဒမၼသာရထိ၊ ပုရိသဒမၼသာရထိ ဂုဏ္အရွိျဖင့္ ႏွံ႔သိေၾကညာ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေျခာက္ပါးသခင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ကုန္သည္ႀကီးမွဴး ဦစီးပမာ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ သံသရာတ၀ွမ္း ခရီးၾကမ္းမွ ေရႊနန္းနိဗၺဴ ထုတ္ကယ္ယူလွ်က္ နတ္လူျဗဟၼာ ျမတ္ဆရာဟု မွတ္စရာ အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ၊ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ ေခတ္လုံးလွ်ံေအာင္ ဆူညံၿခိမ့္ေ၀ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သစၥာေလးတန္ တရားမွန္ကုိ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ထူး မဂ္အမွဴးျဖင့္ လက္ဦးတြင္ဘိ ျမင္သိေတာ္မူ နတ္လူတေတြ ျမင္သိေစတတ္ ထူးျမတ္ဘိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ဗုေဒၶါ၊ ဗုဒၶနာမံ ဘြဲ႔ေတာ္ခံလွ်က္ သုံးတန္ဘုံေဘြ ထင္ရွားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ေလာကထြတ္တင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဣႆရိယ စသည္ေျခာက္ဆင့္ ဘုန္းပန္းပြင့္ေတြ တင့္ေ၀ဘိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ဘဂ၀ါ၊ ဘဂ၀ါဟု သူငါေျပာရ ေလာကတခြင္ ထာ၀စဥ္ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ဣတိ၊ ဤသို႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၈၉)
မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းမွာ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ မမံ၊ ငါဘုရားကို။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၀)
ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
မံ၊ ငါဘုရားကို။ ေနာ ေစ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၁)
''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
ဘဂ၀တာ၊ သုံးလူ႔ထြတ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ဓမၼကၡန္ ပရိယတ္ ဆယ္ပါးေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ သြာကၡာေတာ၊ ေကာင္းျခင္းသုံးျဖာ စုံညီညာလွ်က္ အနက္သဒၵါ ေ၀ဆာစုံလင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္မွန္ က်င့္ရန္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀တာ၊ သုံးလူထြတ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ သြာကၡာေတာ၊ နည္းစုံေလာင္းကာ ေကာင္းစြာသတ္မွတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ကုိးတန္သတ္မွတ္ တရားေတာ္ျမတ္သည္။ သႏၵိ႒ိေကာ၊ သူေျပာငါေျပာ အေဟာ၌တည္ မယုံၾကည္ရ ဓမၼက်င့္သူ နတ္လူမွန္က ဒိ႒ကိုယ္တုိင္ ပုိင္ပိုင္တိတိ သိအပ္ျမင္အပ္ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ေလးပါး တရားေတာ္သည္။ အကာလိေကာ၊ အခါအခြင့္ ၾကာမဖင့္ပဲ မလင့္မေႏွး ခ်က္ျခင္း အက်ိဳးေပးတတ္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးသည္။ ဧဟိပႆိေကာ၊ လာလွည့္စမ္းပါ ရႈစမ္းပါဟူ သူငါႏႈိးေဆာ္ ဖိတ္ေခၚထုိက္သား လြန္ထူးျခားလတ္ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးသည္။ ၾသပေနယ်ိေကာ၊ ပုဆုိးမီးေလာင္ ေခါင္းမီးေလာင္လည္း ၿငိမ္းေအာင္ျပဳေရး မျပဳေသးပဲ အေရးႀကီးစြာ ဘာ၀နာျဖင့္ စိတ္မွာစြဲေအာင္ အၿမဲေဆာင္ထိုက္ပါေပ၏။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကုိးပါးကုိ။ ၀ိညဴဟိ၊ တရားသိျမင္ ပညာရွင္တုိ႔သည္။ ပစၥတၱံ၊ ကုိယ္စီအမွန္ ကုိယ့္သႏၱာန္၌။ ေ၀ဒိတေဗၺာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ရပုိင္ဟန္ကုိ အမွန္တုိင္းရွိ သိျမင္အပ္ေပသတည္း။ ဣတိ၊ ဤသုိ႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၂)
ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၃)
ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ ေနာ ေစ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၄)
''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ သုပၸဋိပေႏၷာ၊ ဘုရားအဆုံးအမ မလြန္ရေအာင္ ညြန္ျပတုိင္းသာ အေကာင္းဆုံး က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ၊ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ လမ္းသာယာျဖင့္ ေကာင္းစြာေလွ်ာက္၍ ေကာက္ေကြ႔ျခင္းကင္း ေျဖာင့္စင္းတည့္မတ္စြာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ ဥာယပၸဋိပေႏၷာ၊ ခ်မ္းသာစစ္မွန္ နိဗၺာန္ဆုိက္ေရး အေလးေပးကာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ၊ နတ္လူၾကည္ညိဳ ရုိေသဖုိ႔တန္ ခံယူထုိက္ခြင့္ ဂုဏ္ရည္ျမင့္စရာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ယဒိဒံ ယာနိ ဣမာနိ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ၊ မဂ္ဖုိလ္ႏွစ္လီ အညီတြဲကုန္ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ေပါင္း ေလးစုံတုိ႔သည္။ အ႒ ပုရိသပုဂၢလာ၊ ရွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားမြန္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တုိ႔သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ျဖစ္ကုန္၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ ဧသ သာ၀ကသံေဃာ၊ ဤတပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ အာဟုေနေယ်ာ၊ အေ၀းမွပင္ ေဆာင္ယူငင္လာ လွဴစရာကုိ ရွင္သာထုိက္ေစ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ပါဟုေနေယ်ာ၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိး ေဆြမ်ိဳးမိတ္ကလ်ာ အတြက္သာဟု ဖြယ္ရာမၿငီး အသီးစီမံ အာဂႏၱဳက ဧည့္ဒါနကုိ မုခ်မေသြ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ဒကၡိေဏေယ်ာ၊ ခ်မ္းသာအမ်ိဳးမ်ိဳး အက်ိဳးရည္သန္ အလွဴမွန္ကို ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ အဥၨလိကရဏီေယာ၊ ေကာင္းက်ိးကုိေသာ္ ရည္ေမွ်ာ္တလွ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဦးထက္မွာမုိး ရွိခုိးျခင္းအမွန္ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ေလာကႆ၊ တေလာကလုံး၏။ အႏုတၱရံ၊ ႀကီးက်ယ္ဖြံ႔ၿဖိဳး အက်ိဳးအရ ႏုိင္းဆကင္းဘိ အတုမရွိေသာ။ ပုညေခတၱံ၊ ေကာင္းမႈမ်ိဳးတုိ႔ စုိက္ပ်ိဳးဖြယ္ရာ လယ္ယာတမ်ိဳး အဖုိးထုိက္တန္ ေျမေကာင္းမွန္ပါေပသတည္း။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၅)
သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၆)
တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
တံ၊ ထုိသုိ႔ အေၾကာက္အလန္႔စသည္ ေပ်ာက္ကင္းရျခင္းသည္။ ကိႆေဟတု၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဟိ ယသၼာ၊ အၾကင့္ေၾကာင့္။ အရဟံ၊ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ တရားစုံကုိ အကုန္လုံး၀ ညြန္ျပသူမရွိ အမွန္အတုိင္း သိေတာ္မူေသာ။ တထာဂေတာ၊ ငါ ဘုရားသည္။ ၀ီတရာေဂါ၊ ကင္းၿပီးေသာ ရာဂရွိေတာ္မူ၏။ ၀ီတေဒါေသာ၊ ကင္းၿပီးေသာ ေဒါသရွိေတာ္မူ၏။ ၀ီတေမာေဟာ၊ ကင္းၿပီးေသာ ေမာဟရွိေတာ္မူ၏။ အဘီရု၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းရွိေတာ္မမူ။ အဆမၻီ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္း ရွိေတာ္မမူ။ အႏုၾတာသီ၊ ထိတ္လန္႔ေလ့မရွိ။ အပလာယီ၊ ေျပးေလ့ရွိေတာ္မမူ။ ဣတိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္တည္း။
(၉၇)
ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤ သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေ၀ အစရွိေသာ စုဏၰိယစကားေျပ ေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိ။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၿပီ။ သုဂေတာ၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ မိန္႔ဆုိတတ္သား ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤစုဏၰိယစကားေျပ ေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိ။ ၀တြာန၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာ္။ အထ၊ ထုိ႔ေနာက္။ သတၳာ၊ နတ္လူတုိ႔ဆရာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ အပရံ၊ တပါးေသာ။ ဧတံ၊ ဤဂါထာဗႏၶ ဓမၼေဒသနာကို။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
(၉၈)
အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
ဘိကၡေ၀ါ၊ ရဟန္းတုိ႔။ အရေည ၀ါ၊ ေတာ၌ေသာ္၄င္း။ ရုကၡမူေလ ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေသာ္၄င္း။ သုညာဂါေရ ၀ါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ဘိေတာင္း တဲအိမ္ေက်ာင္း၌ေသာ္၄င္း။ သမၺဳဒၶံ၊ ငါဘုရားကုိ။ အႏုႆေရထ၊ အဖန္ဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔ ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္။ ေနာ သိယာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရာ မရွိေပ။
(၉၉)
ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
ေလာကေဇ႒ံ၊ ေလာကထြတ္ဖူး အႀကီးအမွဴး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ။ နရာသဘံ၊ မႏႈိင္းယွဥ္အပ္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေပေသာ။ ဗုဒၶံ၊ ငါဘုရားကို။ ေနာ ေစ သေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ ျဖစ္အံ။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့ကုန္သည္ရိွေသာ္။ နိယ်ာနိကံ၊ သံသရာ၀ဋ္မွ ထြက္ေျမာက္တတ္ေသာ။ သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၁၀၀)
ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
နိယ်ာနိကံ၊ သံသရာ၀ဋ္မွ ထြက္ေျမာက္တတ္ေသာ။ သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ ေနာ ေစ သေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရိွေသာ္။ အႏုတၱရံ၊ အတုမရွိေသာ။ ပုညေခတၱံ၊ ေကာင္းမႈမ်ိဳးတုိ႔ စိုက္ပ်ိဳးခင္းသာ လယ္ယာေကာင္းျဖစ္ေသာ။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၁၀၁)
ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဘိကၡေ၀ါ၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဧ၀ံ၊ ဤငါဘုရား ညြန္ၾကားေတာ္မူသည့္အတုိင္း။ ဗုဒၶဥၥ၊ ငါဘုရားကို၄င္း။ ဓမၼဥၥ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ၄င္း။ သံဃဥၥ၊ သံဃာေတာ္ျမတ္ကို၄င္း။ သရႏၱာနံ၊ အမွတ္တရ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ ၀ါ၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ န ေဟႆတိ၊ ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
ဓဇဂၢသုတၱံ၊ ဓဇဂၢသုတ္သည္။ နိ႒ိတံ၊ ၿပီးၿပီ။ ။
.
ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ေမ၊ ငါ၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၈၃)
ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏအမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၈၄)
ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာနႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ေနာ ေစ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အကယ္၍ မၾကည့္မိကုန္ျငားအံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ ေမာ္ၾကည့္ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ။ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကုိ။ ဥေလႅာေကယတံ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။ (ဣတိ၊ ဤသုိ႔။ အာမေႏၱသိ၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီ။)
(၈၅)
တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါနမိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ေဒ၀ါနမိႏၵႆ၊ နတ္တုိ႔၏အရွင္ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ။ သကၠႆ၊ သိၾကားမင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။၀ရုဏႆ။ ၀ရုဏမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ဤသာနႆ၊ ဤသာနမည္ေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ တံ ေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယတံ ၀ါ၊ ေမာ္ၾကည့္ၾကေသာ နတ္တုိ႔အား၄င္း။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီေယထာပိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္အပ္သည္လည္း ရွိရာ၏။ ေနာပိ ပဟီေယထ၊ မပယ္ေဖ်ာက္အပ္သည္လည္း ရွိရာ၏။
(၈၆)
တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
တံ၊ ထုိ ေၾကာက္ျခင္းစသည္ ေပ်ာက္ မေပ်ာက္ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ရျခင္းသည္။ ကိႆေဟတု၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဟိ ယသၼာ၊ အၾကင္ေၾကာင့္။ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ၊ နတ္တုိ႔၏ အရွင္ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ အ၀ီတရာေဂါ၊ မကင္းေသးေသာ ရာဂရွိ၏။ အ၀ီတေဒါေသာ၊ မကင္းေသးေသာ ေဒါသရွိ၏။ အ၀ီတေမာေဟာ၊ မကင္းေသးေသာ ေမာဟရွိ၏။ ဘီရု၊ ေၾကာက္တတ္၏။ ဆမၻီ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္၏။ ဥၾတာသီ၊ ထိတ္လန္႔တတ္၏။ ပလာယီ၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။ ဣတိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္တည္း။
(၈၇)
အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အဟဥၥ ေခါ၊ ငါဘုရားသည္ကား။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔။ ၀ဒါမိ၊ ေဟာေတာ္မူ၏။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အရညဂတာနံ ၀ါ၊ ေတာအရပ္သုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ရုကၡမူလဂတာနံ ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္းသုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ သုညာဂါရဂတာနံ ၀ါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္သုိ႔ ကပ္ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ ၀ါ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္၄င္း။ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ သေစ ဥပၸေဇၨယ်၊ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့။ တသၼိ ံ သမေယ၊ ထုိအခါ၌။ မေမ၀၊ ငါဘုရားကိုသာလွ်င္။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၈၈)
''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္စုံ ဂုဏ္ေတာ္ထင္ရွား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ အရဟတၱ မဂ္အရျဖင့္ ဗုဒၶဂုဏ္အင္ စုံလင္ခဲ့ရာ ျဗဟၼာနတ္လူ သုံးပုံသူတုိ႔၏ အလွဴေတာ္ အတန္တန္ အပူေဇာ္မွန္သမွ် ခံေတာ္မူထုိက္ ႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ အရဟံ၊ အရဟံဟု သုံးတန္ဘုံခြင္ လြင္တလူလူ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ အမွန္တုိင္းသာ ဆရာမျပ သဘာ၀ျဖင့္ ဓမၼဖုံဖုံ တရားစုံကုိ အကုန္သိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ သမၼာသမၺဳဒၶ ဘြဲ႔ေတာ္ရလွ်က္ ေလာကတခြင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ၀ိဇၨာဥာဏ္ႏွင့္ အက်င့္စရဏ ျပည့္၀စုံလင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ၊ ၀ိဇၨာစရဏ သမၼႏၷဟု ေလာကတခြင္ ထာ၀စဥ္ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ ကံေတာ္ ဥာဏ္ေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ စကားေကာင္းဆုိ နိဗၺာန္ကုိၾကြ ဗုဒၶျဖစ္ထိ လြဲမရွိဘဲ သတိသမၸဇဥ္ ၿမဲယွဥ္ေကာင္းစြာ လာေတာ္မူတတ္ သိမွတ္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သုဂေတာ၊ သုဂတဟု ဂုဏျမတ္မြန္ တံခြန္ထူကာ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးသခင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သတၱ၀ါအဖုံဖုံ ဘုံအနႏၱ သခၤါရဟု ေလာကအစုံ အကုန္သိတတ္ ျမတ္အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ေလာက၀ိဒူ၊ ေလာက၀ိဒူ တံခြန္ထူလွ်က္ ၀ွန္ဆူၿဖိဳးေမာ္ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ နတ္လူေလးျမတ္ ဆည္းကပ္အပ္သား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သီလစသည္ ဂုဏ္အရည္ျဖင့္ မီသူကင္းကြာ သာသူမထင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အႏုတၱေရာ၊ အႏုတၱရ ဘြဲ႔ေတာ္ရလွ်က္ ေလာကလုံးတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဆုံးမထုိက္သူ နတ္ႏွင့္လူကုိ က်င့္မူလုံး၀ အသုံးက်ေအာင္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ သြန္သင္ေပတတ္ ျမတ္အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ပုရိသဒမၼသာရထိ၊ ပုရိသဒမၼသာရထိ ဂုဏ္အရွိျဖင့္ ႏွံ႔သိေၾကညာ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေျခာက္ပါးသခင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ကုန္သည္ႀကီးမွဴး ဦစီးပမာ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ သံသရာတ၀ွမ္း ခရီးၾကမ္းမွ ေရႊနန္းနိဗၺဴ ထုတ္ကယ္ယူလွ်က္ နတ္လူျဗဟၼာ ျမတ္ဆရာဟု မွတ္စရာ အရည္ေကာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ၊ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ ေခတ္လုံးလွ်ံေအာင္ ဆူညံၿခိမ့္ေ၀ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမား ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ သစၥာေလးတန္ တရားမွန္ကုိ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ထူး မဂ္အမွဴးျဖင့္ လက္ဦးတြင္ဘိ ျမင္သိေတာ္မူ နတ္လူတေတြ ျမင္သိေစတတ္ ထူးျမတ္ဘိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ဗုေဒၶါ၊ ဗုဒၶနာမံ ဘြဲ႔ေတာ္ခံလွ်က္ သုံးတန္ဘုံေဘြ ထင္ရွားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ေလာကထြတ္တင္ ထုိရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဣႆရိယ စသည္ေျခာက္ဆင့္ ဘုန္းပန္းပြင့္ေတြ တင့္ေ၀ဘိေတာင္း ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ ဘဂ၀ါ၊ ဘဂ၀ါဟု သူငါေျပာရ ေလာကတခြင္ ထာ၀စဥ္ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူပါေပသတည္း။
ဣတိ၊ ဤသို႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၈၉)
မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းမွာ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ မမံ၊ ငါဘုရားကို။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၀)
ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
မံ၊ ငါဘုရားကို။ ေနာ ေစ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၁)
''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
ဘဂ၀တာ၊ သုံးလူ႔ထြတ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ဓမၼကၡန္ ပရိယတ္ ဆယ္ပါးေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ သြာကၡာေတာ၊ ေကာင္းျခင္းသုံးျဖာ စုံညီညာလွ်က္ အနက္သဒၵါ ေ၀ဆာစုံလင္ ဂုဏ္တင္ဖြယ္မွန္ က်င့္ရန္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀တာ၊ သုံးလူထြတ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ သြာကၡာေတာ၊ နည္းစုံေလာင္းကာ ေကာင္းစြာသတ္မွတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ကုိးတန္သတ္မွတ္ တရားေတာ္ျမတ္သည္။ သႏၵိ႒ိေကာ၊ သူေျပာငါေျပာ အေဟာ၌တည္ မယုံၾကည္ရ ဓမၼက်င့္သူ နတ္လူမွန္က ဒိ႒ကိုယ္တုိင္ ပုိင္ပိုင္တိတိ သိအပ္ျမင္အပ္ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ မဂ္ေလးပါး တရားေတာ္သည္။ အကာလိေကာ၊ အခါအခြင့္ ၾကာမဖင့္ပဲ မလင့္မေႏွး ခ်က္ျခင္း အက်ိဳးေပးတတ္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးသည္။ ဧဟိပႆိေကာ၊ လာလွည့္စမ္းပါ ရႈစမ္းပါဟူ သူငါႏႈိးေဆာ္ ဖိတ္ေခၚထုိက္သား လြန္ထူးျခားလတ္ တရားေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးသည္။ ၾသပေနယ်ိေကာ၊ ပုဆုိးမီးေလာင္ ေခါင္းမီးေလာင္လည္း ၿငိမ္းေအာင္ျပဳေရး မျပဳေသးပဲ အေရးႀကီးစြာ ဘာ၀နာျဖင့္ စိတ္မွာစြဲေအာင္ အၿမဲေဆာင္ထိုက္ပါေပ၏။ ဓေမၼာ၊ ေလာကုတၱရာတရား ကုိးပါးကုိ။ ၀ိညဴဟိ၊ တရားသိျမင္ ပညာရွင္တုိ႔သည္။ ပစၥတၱံ၊ ကုိယ္စီအမွန္ ကုိယ့္သႏၱာန္၌။ ေ၀ဒိတေဗၺာ၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ရပုိင္ဟန္ကုိ အမွန္တုိင္းရွိ သိျမင္အပ္ေပသတည္း။ ဣတိ၊ ဤသုိ႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၂)
ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၃)
ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ကုိ။ ေနာ ေစ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၄)
''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ သုပၸဋိပေႏၷာ၊ ဘုရားအဆုံးအမ မလြန္ရေအာင္ ညြန္ျပတုိင္းသာ အေကာင္းဆုံး က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ၊ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ လမ္းသာယာျဖင့္ ေကာင္းစြာေလွ်ာက္၍ ေကာက္ေကြ႔ျခင္းကင္း ေျဖာင့္စင္းတည့္မတ္စြာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ ဥာယပၸဋိပေႏၷာ၊ ခ်မ္းသာစစ္မွန္ နိဗၺာန္ဆုိက္ေရး အေလးေပးကာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ၊ နတ္လူၾကည္ညိဳ ရုိေသဖုိ႔တန္ ခံယူထုိက္ခြင့္ ဂုဏ္ရည္ျမင့္စရာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ ယဒိဒံ ယာနိ ဣမာနိ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ၊ မဂ္ဖုိလ္ႏွစ္လီ အညီတြဲကုန္ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ေပါင္း ေလးစုံတုိ႔သည္။ အ႒ ပုရိသပုဂၢလာ၊ ရွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားမြန္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တုိ႔သည္။ ေဟာႏၱိ၊ ျဖစ္ကုန္၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ ဧသ သာ၀ကသံေဃာ၊ ဤတပည့္သား သံဃာေတာ္သည္။ အာဟုေနေယ်ာ၊ အေ၀းမွပင္ ေဆာင္ယူငင္လာ လွဴစရာကုိ ရွင္သာထုိက္ေစ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ပါဟုေနေယ်ာ၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိး ေဆြမ်ိဳးမိတ္ကလ်ာ အတြက္သာဟု ဖြယ္ရာမၿငီး အသီးစီမံ အာဂႏၱဳက ဧည့္ဒါနကုိ မုခ်မေသြ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ဒကၡိေဏေယ်ာ၊ ခ်မ္းသာအမ်ိဳးမ်ိဳး အက်ိဳးရည္သန္ အလွဴမွန္ကို ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ အဥၨလိကရဏီေယာ၊ ေကာင္းက်ိးကုိေသာ္ ရည္ေမွ်ာ္တလွ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဦးထက္မွာမုိး ရွိခုိးျခင္းအမွန္ ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။ ေလာကႆ၊ တေလာကလုံး၏။ အႏုတၱရံ၊ ႀကီးက်ယ္ဖြံ႔ၿဖိဳး အက်ိဳးအရ ႏုိင္းဆကင္းဘိ အတုမရွိေသာ။ ပုညေခတၱံ၊ ေကာင္းမႈမ်ိဳးတုိ႔ စုိက္ပ်ိဳးဖြယ္ရာ လယ္ယာတမ်ိဳး အဖုိးထုိက္တန္ ေျမေကာင္းမွန္ပါေပသတည္း။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၉၅)
သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
ဟိ၊ ေအာက္ေမ့ရျခင္း အေၾကာင္းကား။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ အႏုႆရတံ၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံ ဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ယံ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္ေပလတၱံ႔။ ေသာ၊ ထုိေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးထျခင္းကုိ။ ပဟီယိႆတိ၊ ပယ္ေဖ်ာက္ေပလတၱံ႔။
(၉၆)
တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
တံ၊ ထုိသုိ႔ အေၾကာက္အလန္႔စသည္ ေပ်ာက္ကင္းရျခင္းသည္။ ကိႆေဟတု၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဟိ ယသၼာ၊ အၾကင့္ေၾကာင့္။ အရဟံ၊ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ တရားစုံကုိ အကုန္လုံး၀ ညြန္ျပသူမရွိ အမွန္အတုိင္း သိေတာ္မူေသာ။ တထာဂေတာ၊ ငါ ဘုရားသည္။ ၀ီတရာေဂါ၊ ကင္းၿပီးေသာ ရာဂရွိေတာ္မူ၏။ ၀ီတေဒါေသာ၊ ကင္းၿပီးေသာ ေဒါသရွိေတာ္မူ၏။ ၀ီတေမာေဟာ၊ ကင္းၿပီးေသာ ေမာဟရွိေတာ္မူ၏။ အဘီရု၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းရွိေတာ္မမူ။ အဆမၻီ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္း ရွိေတာ္မမူ။ အႏုၾတာသီ၊ ထိတ္လန္႔ေလ့မရွိ။ အပလာယီ၊ ေျပးေလ့ရွိေတာ္မမူ။ ဣတိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္တည္း။
(၉၇)
ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤ သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေ၀ အစရွိေသာ စုဏၰိယစကားေျပ ေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိ။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၿပီ။ သုဂေတာ၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ မိန္႔ဆုိတတ္သား ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤစုဏၰိယစကားေျပ ေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိ။ ၀တြာန၊ မိန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာ္။ အထ၊ ထုိ႔ေနာက္။ သတၳာ၊ နတ္လူတုိ႔ဆရာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ အပရံ၊ တပါးေသာ။ ဧတံ၊ ဤဂါထာဗႏၶ ဓမၼေဒသနာကို။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
(၉၈)
အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
ဘိကၡေ၀ါ၊ ရဟန္းတုိ႔။ အရေည ၀ါ၊ ေတာ၌ေသာ္၄င္း။ ရုကၡမူေလ ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေသာ္၄င္း။ သုညာဂါေရ ၀ါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ဘိေတာင္း တဲအိမ္ေက်ာင္း၌ေသာ္၄င္း။ သမၺဳဒၶံ၊ ငါဘုရားကုိ။ အႏုႆေရထ၊ အဖန္ဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔ ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္။ ေနာ သိယာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရာ မရွိေပ။
(၉၉)
ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
ေလာကေဇ႒ံ၊ ေလာကထြတ္ဖူး အႀကီးအမွဴး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ။ နရာသဘံ၊ မႏႈိင္းယွဥ္အပ္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေပေသာ။ ဗုဒၶံ၊ ငါဘုရားကို။ ေနာ ေစ သေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ ျဖစ္အံ။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့ကုန္သည္ရိွေသာ္။ နိယ်ာနိကံ၊ သံသရာ၀ဋ္မွ ထြက္ေျမာက္တတ္ေသာ။ သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၁၀၀)
ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
နိယ်ာနိကံ၊ သံသရာ၀ဋ္မွ ထြက္ေျမာက္တတ္ေသာ။ သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ ေနာ ေစ သေရယ်ာထ၊ အကယ္၍ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ျဖစ္အံ့။ အထ၊ ထုိသုိ႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ရိွေသာ္။ အႏုတၱရံ၊ အတုမရွိေသာ။ ပုညေခတၱံ၊ ေကာင္းမႈမ်ိဳးတုိ႔ စိုက္ပ်ိဳးခင္းသာ လယ္ယာေကာင္းျဖစ္ေသာ။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ကုိ။ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။
(၁၀၁)
ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဘိကၡေ၀ါ၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဧ၀ံ၊ ဤငါဘုရား ညြန္ၾကားေတာ္မူသည့္အတုိင္း။ ဗုဒၶဥၥ၊ ငါဘုရားကို၄င္း။ ဓမၼဥၥ၊ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ၄င္း။ သံဃဥၥ၊ သံဃာေတာ္ျမတ္ကို၄င္း။ သရႏၱာနံ၊ အမွတ္တရ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေသာ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ ၀ါ၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသည္၄င္း။ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ကုိယ္တုန္လႈပ္ျခင္းသည္၄င္း။ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ၾကက္သီးထျခင္းသည္၄င္း။ န ေဟႆတိ၊ ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
ဓဇဂၢသုတၱံ၊ ဓဇဂၢသုတ္သည္။ နိ႒ိတံ၊ ၿပီးၿပီ။ ။
.
2 comments:
After reading and realising this Suttanã ,Really I understand all of the reasons Cause - Effert . Thanks alot your sharing it.
Well Done ! Well Done ! Well Done !
After reading 3 times , Don't forget 3 Gems.
This suttanã represent 969 .
Post a Comment