ဂုိဏ္းႀကီး ကုိးဂုိဏ္း
၁။ဂဏ၀ိမုတ္ ကူးတုိ႔ဂုိဏ္း
၂။စတုဘုမၼိက မဟာသတိပ႒ာန္ ငွက္တြင္းဂုိဏ္း
၃။ဓမၼယုတၱိနိကာယ မဟာရင္ဂုိဏ္း
၄။ဓမၡၼ၀ိနယာႏုေလာမ မူလဒြါရနိကာယဂုိဏ္း
၅။ဓမၼာႏုဓမၼ မဟာဒြါရနိကာယဂုိဏ္း
၆။ေရႊက်င္ဂုိဏ္း
၇။ေ၀ဠဳ၀န္နိကာယဂုိဏ္း
၈။အေနာက္ေခ်ာင္းဒြါရဂုိဏ္း
၉။သုဓမၼာဂုိဏ္း
ကုိးကားခ်က္။
ဓမၼေဃာသက ဦးေမာင္ေမာင္၊ သံဃာအား ဘုရားယုံခဲ့သည္၊ စာ ၁၈၇။
..
Monday, 30 November 2009
Sunday, 29 November 2009
မွတ္စု (၅)
ေခတ္သစ္သုသီမ
‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ
ဘာျဖစ္မွာတုန္း၊
ေ႐ႊပ်က္လွ်င္
ေျမထြက္ႏြယ္ အဝင္ေပမို႔
တကယ္ပင္ ေ႐ႊျပန္ျဖစ္တယ္ကြယ္
ေလာကစံထုံး’ (လူေသလူျဖစ္၊ စာ-၃ဝ၁) …
‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ
ပါယ္နတ္စစ္ နိဗၺဴတာ
မွန္စြာပ ျဖစ္ထုံး၊
ေ႐ႊႏွင့္လူ
လုံးလုံးပင္ ခန္မတူလို႔
စံတမူ မွားရာက ေမွာက္ေပေပါ့
နာမ္တဆူ ၾကားမွာ ေပ်ာက္တယ္ကြယ္
သားေမ်ာက္ ကတုံး’။ (http://ahlataya.wordpress.com)
...
‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ
ဘာျဖစ္မွာတုန္း၊
ေ႐ႊပ်က္လွ်င္
ေျမထြက္ႏြယ္ အဝင္ေပမို႔
တကယ္ပင္ ေ႐ႊျပန္ျဖစ္တယ္ကြယ္
ေလာကစံထုံး’ (လူေသလူျဖစ္၊ စာ-၃ဝ၁) …
‘လူေသေသာ္ လူမျဖစ္လွ်င္လ
ပါယ္နတ္စစ္ နိဗၺဴတာ
မွန္စြာပ ျဖစ္ထုံး၊
ေ႐ႊႏွင့္လူ
လုံးလုံးပင္ ခန္မတူလို႔
စံတမူ မွားရာက ေမွာက္ေပေပါ့
နာမ္တဆူ ၾကားမွာ ေပ်ာက္တယ္ကြယ္
သားေမ်ာက္ ကတုံး’။ (http://ahlataya.wordpress.com)
...
Tuesday, 3 November 2009
ေမာ္က်ဴရီသုိ႔ေရာက္ဖူးသြားျခင္း
ဒီေန႔ မုိးရြာသည္။
မုိးရြာေပမဲ့ အဂၤါေမာင္တုိ႔အုပ္စု ကားဆရာ(ကုိသူရိန္)အကူအညီျဖင့္ ေမာ္က်ဴရီတစ္ခုသုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။
လူေသရုပ္အေလာင္းတစ္ခုကုိ အသုဘဘာ၀နာစီးျဖန္းဖုိ႔ ျဖစ္သည္။
ေသဆုံးသူသည္ အဂၤါေမာင္တုိ႔ကုိ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာသင္ၾကားေပးေသာ ဆရာ စကုိေရာ့စကီး၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ၄င္းဆရာသည္ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ SOAS ၌ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ပေရာ္ဖက္ဆာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ တိဗက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သည္။ သူအမ်ိဳးသမီးသည္ကား ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေခ်။
ဆရာစကုိေရာ့စကီးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဗုဒၶဘာသာလုပ္ထုံးအတုိင္းလုပ္ခ်င္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်န္ရစ္သူမိသားစုကုိ တုိင္ပင္ၿပီးဘုန္းႀကီးပင့္ဖုိ႔ စီစဥ္သည္။ ပထမ၌ တိဗက္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ပင့္ခဲ့သည္တဲ့။ သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား မအားလပ္၍ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ကုိယ္စားလြတ္ေပးခဲ့သည္တဲ့။ သို႔ေပမဲ့ က်န္ရစ္သူက ဘုန္းႀကီးစစ္စစ္လုိခ်င္သည္ဟုဆုိကာ ထုိအမ်ိဳးသမီးအား ျပန္လြတ္လုိက္သည္တဲ့။
ေနာက္ေတာ့
အဲဒီျပႆနာက အဂၤါေမာင္တုိ႔ဘက္လွည့္လာသည္။ အတန္းတက္ရင္း ဆရာစကုိေရာ့စကီးက အကူအညီေတာင္းသည္။ လက္ခံလုိက္ပါသည္။ သတ္မွတ္တဲ့ ရက္ခ်ိန္းအတုိင္း ဒီေန႔ လိပ္စာရွာၿပီး ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ကားတစ္စီးျဖင့္ သြားခဲ့ပါသည္။ မီးအရမ္းရြာသည္။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ေမာင္းၿပီး ေမာ္က်ဴရီသုိ႔ ေရာက္သည္။
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွာ က်န္ရစ္သူ မိသားစုႏွင့္ခ်ိန္းဆုိထားေသာ္လည္း သူတုိ႔ မလာၾကပါ။ ဆရာစကုိေရာ့စကီးလဲ မလာပါ။ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေတာ့ေကာင္းသည္။ ေမာ္က်ဴရီ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က ေရခဲတုိက္ထဲမွ အေလာင္းကုိ ေျဗာင္စင္ႀကီးထုတ္ေပးသည္။ အျပင္ေရာက္မွ ေခါင္းႏွင့္ေျခကုိ ေဖာ္ထားၿပီး အလယ္ပုိင္းကုိ ပိတ္ျဖဴျဖင့္ဖုံးအုပ္ေပးသည္။ အေလာင္းကုိ ေရခဲေသတၱာလုိမ်ိဳးတုိက္ထဲမွာ အဆင့္လုိက္စီထားသည္။ နံပါတ္စဥ္အလုိက္ထားသည္။ ေသာ့လဲပိတ္ထားသည္။ ပုိင္ရွင္လာမွ ဖြင့္ေပးသည္။
သက္ဆုိင္သူေတြ မည္သူမွ မလာသည့္အတြက္ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ရသည္။ စိတ္ပ်က္ေပမဲ့ ေရခဲတုိက္အေတြ႔အႀကဳံရခဲ့သည္။ ေရခဲရုိက္ထားေသာ အေလာင္းေကာင္ႀကီးကုိ ျမင္ခဲ့ရသည့္အတြက္ တရားသေဘာအရေတာ့ သခၤါရတရားကို ဆင္ျခင္မိခဲ့သည္။
လူတုိင္းရဲ ့သြားရာလမ္းႀကီးေပတကား။ ။
....
Subscribe to:
Posts (Atom)